تبارشناسی انتخابات آزاد
فتنه‌ی 88 را می‌توان یکی از پیچیده‌ترین چالش‌هایی دانست که نظام جمهوری اسلامی ایران، در طول سه‌دهه حیات سیاسی خود با آن رو‌به‌رو شده است. این فتنه که با هدف تغییر رفتار و ساختار نظام جمهوری اسلامی ایران بر‌پا گردید، با تولید گسل‌های فرهنگی و کینه‌تراشی‌های اجتماعی و تشدید شکاف‌های موجود، به دنبال مشروعیت‌زدایی و بیثباتسازی نظام بود تا نهایتاً آرزوی سی‌ساله نظام سلطه، محقق شود.
در این میان، عناصر فریب‌خورده داخلی که از آن‌ها با عنوان؛ «اصحاب فتنه» یاد می‌شود، با فضاسازی و دنباله‌روی از مدل‌های شبیه‌سازی شده براندازی نرم، عملاً کوشیدند شرایط را برای تحقق خواسته‌های غرب فراهم کنند و اگر بصیرت‌افزایی و راهنمایی‌های رهبری نظام – این حبل‌المتین نظام اسلامی- و پیروی آحاد امت از امام جامعه نبود، می‌رفت تا این سناریوی پیچیده، چالشی جدی را در درون نظام اسلامی به‌وجود بیاورد.
مروری بر تحولات پیش از انتخابات دهم ریاست جمهوری که از آن می‌توان به «تمهیدات فتنه» تعبیر نمود و نیز اوج فتنه‌انگیزی در روزهای پس از 22 خرداد 1388 می‌تواند سناریوی فتنه را رمز‌گشایی کند.
