عبرت از نوسان ارزی اخیر
همزمان با اعلام توافق تهران و ریاض در پکن، بار دیگر نرخ ارز کاهشی شد و به اصطلاح اهل بازار حمایت‌های زیادی را از دست داد. سؤال اینجاست که رابطه عربستان با بازار ارزی ایران چیست که اعلام این توافق این شوک کاهنده را وارد کرد؟
طبقه بندی موضوعی
-
سیاسی
(۵۶۴) -
بین المللی
(۲۴۱) -
فرهنگی اجتماعی
(۲۰۶) -
اقتصادی
(۱۱۰) -
راهبردی
(۱۶۲) -
تاریخ
(۱۰۴) -
اندیشه
(۵۳) -
دانشگاه
(۵۸) -
گفتگو
(۳۲) -
کتاب
(۱۰)
کلمات کلیدی
امام خامنه‌ای
دولت یازدهم
حسن روحانی
انقلاب اسلامی
ایالات متحده امریکا
مذاکره
اصلاح طلبان
پروند هسته ای ایران
انتخابات
فتنه88
امام خمینی (ره)
اقتصاد مقاومتی
نظام سلطه
دولت دوازدهم
جمهوری اسلامی ایران
فتنه
برجام
رژیم صهیونیستی
توافق
پیشرفت
جنگ روانی
عربستان سعودی
مجلس شورای اسلامی
رسانه ها
مقاومت
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
اغتشاشات
ریاست جمهوری
هاشمی رفسنجانی
غرب
بایگانی
- مهر ۱۴۰۳ (۴)
- شهریور ۱۴۰۳ (۵)
- مرداد ۱۴۰۳ (۵)
- تیر ۱۴۰۳ (۴)
- خرداد ۱۴۰۳ (۴)
- ارديبهشت ۱۴۰۳ (۵)
- فروردين ۱۴۰۳ (۲)
- اسفند ۱۴۰۲ (۴)
- بهمن ۱۴۰۲ (۴)
- دی ۱۴۰۲ (۴)
- آذر ۱۴۰۲ (۴)
- آبان ۱۴۰۲ (۴)
- مهر ۱۴۰۲ (۵)
- شهریور ۱۴۰۲ (۴)
- مرداد ۱۴۰۲ (۴)
- تیر ۱۴۰۲ (۵)
- خرداد ۱۴۰۲ (۴)
- ارديبهشت ۱۴۰۲ (۵)
- فروردين ۱۴۰۲ (۴)
- اسفند ۱۴۰۱ (۴)
- بهمن ۱۴۰۱ (۵)
- دی ۱۴۰۱ (۶)
- آذر ۱۴۰۱ (۴)
- آبان ۱۴۰۱ (۴)
- مهر ۱۴۰۱ (۵)
- شهریور ۱۴۰۱ (۴)
- مرداد ۱۴۰۱ (۵)
- تیر ۱۴۰۱ (۴)
- خرداد ۱۴۰۱ (۷)
- ارديبهشت ۱۴۰۱ (۵)
- فروردين ۱۴۰۱ (۳)
- اسفند ۱۴۰۰ (۶)
- بهمن ۱۴۰۰ (۵)
- دی ۱۴۰۰ (۴)
- آذر ۱۴۰۰ (۷)
- آبان ۱۴۰۰ (۵)
- مهر ۱۴۰۰ (۵)
- شهریور ۱۴۰۰ (۷)
- مرداد ۱۴۰۰ (۴)
- تیر ۱۴۰۰ (۶)
- خرداد ۱۴۰۰ (۵)
- ارديبهشت ۱۴۰۰ (۶)
- فروردين ۱۴۰۰ (۴)
- اسفند ۱۳۹۹ (۴)
- بهمن ۱۳۹۹ (۵)
- دی ۱۳۹۹ (۶)
- آذر ۱۳۹۹ (۷)
- آبان ۱۳۹۹ (۴)
- مهر ۱۳۹۹ (۸)
- شهریور ۱۳۹۹ (۵)
- مرداد ۱۳۹۹ (۷)
- تیر ۱۳۹۹ (۶)
- خرداد ۱۳۹۹ (۶)
- ارديبهشت ۱۳۹۹ (۵)
- فروردين ۱۳۹۹ (۳)
- اسفند ۱۳۹۸ (۵)
- بهمن ۱۳۹۸ (۶)
- دی ۱۳۹۸ (۷)
- آذر ۱۳۹۸ (۶)
- آبان ۱۳۹۸ (۴)
- مهر ۱۳۹۸ (۳)
- شهریور ۱۳۹۸ (۴)
- مرداد ۱۳۹۸ (۴)
- تیر ۱۳۹۸ (۵)
- خرداد ۱۳۹۸ (۴)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۶)
- فروردين ۱۳۹۸ (۳)
- اسفند ۱۳۹۷ (۵)
- بهمن ۱۳۹۷ (۶)
- دی ۱۳۹۷ (۴)
- آذر ۱۳۹۷ (۴)
- آبان ۱۳۹۷ (۴)
- مهر ۱۳۹۷ (۴)
- شهریور ۱۳۹۷ (۳)
- مرداد ۱۳۹۷ (۵)
- تیر ۱۳۹۷ (۸)
- خرداد ۱۳۹۷ (۶)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۶)
- فروردين ۱۳۹۷ (۳)
- اسفند ۱۳۹۶ (۶)
- بهمن ۱۳۹۶ (۶)
- دی ۱۳۹۶ (۵)
- آذر ۱۳۹۶ (۶)
- آبان ۱۳۹۶ (۴)
- مهر ۱۳۹۶ (۷)
- شهریور ۱۳۹۶ (۵)
- مرداد ۱۳۹۶ (۵)
- تیر ۱۳۹۶ (۷)
- خرداد ۱۳۹۶ (۴)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۷)
- فروردين ۱۳۹۶ (۴)
- اسفند ۱۳۹۵ (۵)
- بهمن ۱۳۹۵ (۷)
- دی ۱۳۹۵ (۵)
- آذر ۱۳۹۵ (۵)
- آبان ۱۳۹۵ (۶)
- مهر ۱۳۹۵ (۴)
- شهریور ۱۳۹۵ (۹)
- مرداد ۱۳۹۵ (۷)
- تیر ۱۳۹۵ (۸)
- خرداد ۱۳۹۵ (۴)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۴)
- فروردين ۱۳۹۵ (۳)
- اسفند ۱۳۹۴ (۷)
- بهمن ۱۳۹۴ (۸)
- دی ۱۳۹۴ (۴)
- آذر ۱۳۹۴ (۸)
- آبان ۱۳۹۴ (۸)
- مهر ۱۳۹۴ (۵)
- شهریور ۱۳۹۴ (۱۰)
- مرداد ۱۳۹۴ (۶)
- تیر ۱۳۹۴ (۶)
- خرداد ۱۳۹۴ (۸)
- ارديبهشت ۱۳۹۴ (۶)
- فروردين ۱۳۹۴ (۷)
- اسفند ۱۳۹۳ (۶)
- بهمن ۱۳۹۳ (۶)
- دی ۱۳۹۳ (۶)
- آذر ۱۳۹۳ (۷)
- آبان ۱۳۹۳ (۶)
- مهر ۱۳۹۳ (۷)
- شهریور ۱۳۹۳ (۳)
- مرداد ۱۳۹۳ (۶)
- تیر ۱۳۹۳ (۷)
- خرداد ۱۳۹۳ (۶)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۷)
- فروردين ۱۳۹۳ (۴)
- اسفند ۱۳۹۲ (۸)
- بهمن ۱۳۹۲ (۵)
- دی ۱۳۹۲ (۱۱)
- آذر ۱۳۹۲ (۸)
- آبان ۱۳۹۲ (۴)
- مهر ۱۳۹۲ (۴)
- مرداد ۱۳۹۲ (۱)
- تیر ۱۳۹۲ (۳)
- خرداد ۱۳۹۲ (۶)
- ارديبهشت ۱۳۹۲ (۷)
- فروردين ۱۳۹۲ (۲)
- اسفند ۱۳۹۱ (۲)
- دی ۱۳۹۱ (۱)
- آذر ۱۳۹۱ (۳)
- آبان ۱۳۹۱ (۲)
- مهر ۱۳۹۱ (۲)
- مرداد ۱۳۹۱ (۱)
- تیر ۱۳۹۱ (۱)
- خرداد ۱۳۹۱ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۱ (۱)
- اسفند ۱۳۹۰ (۵)
- بهمن ۱۳۹۰ (۷)
- دی ۱۳۹۰ (۶)
- آذر ۱۳۹۰ (۱)
- آبان ۱۳۹۰ (۳)
- مهر ۱۳۹۰ (۳)
- شهریور ۱۳۹۰ (۷)
- مرداد ۱۳۹۰ (۱۰)
- تیر ۱۳۹۰ (۲)
- خرداد ۱۳۹۰ (۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۰ (۷)
- فروردين ۱۳۹۰ (۳)
- اسفند ۱۳۸۹ (۴)
- بهمن ۱۳۸۹ (۲)
- دی ۱۳۸۹ (۱)
- آذر ۱۳۸۹ (۲)
- آبان ۱۳۸۹ (۳)
- مهر ۱۳۸۹ (۳)
- شهریور ۱۳۸۹ (۵)
- مرداد ۱۳۸۹ (۴)
- تیر ۱۳۸۹ (۲)
- خرداد ۱۳۸۹ (۴)
- ارديبهشت ۱۳۸۹ (۳)
- فروردين ۱۳۸۹ (۱)
- بهمن ۱۳۸۸ (۱)
- دی ۱۳۸۸ (۳)
- آذر ۱۳۸۸ (۲)
- آبان ۱۳۸۸ (۱)
- شهریور ۱۳۸۸ (۱)
- مرداد ۱۳۸۸ (۲)
- خرداد ۱۳۸۸ (۷)
- ارديبهشت ۱۳۸۸ (۵)
- فروردين ۱۳۸۸ (۲)
- بهمن ۱۳۸۷ (۲)
- دی ۱۳۸۷ (۲)
- آذر ۱۳۸۷ (۱)
- آبان ۱۳۸۷ (۱)
- مرداد ۱۳۸۷ (۱)
- تیر ۱۳۸۷ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۸۷ (۱)
- فروردين ۱۳۸۷ (۵)
- اسفند ۱۳۸۶ (۱)
- بهمن ۱۳۸۶ (۳)
- دی ۱۳۸۶ (۲)
- آذر ۱۳۸۶ (۳)
- آبان ۱۳۸۶ (۸)
- مهر ۱۳۸۶ (۱)
- تیر ۱۳۸۶ (۱)
- اسفند ۱۳۸۵ (۱)
- شهریور ۱۳۸۵ (۱)
- تیر ۱۳۸۵ (۱)
آخرین مطالب
- ۰۳/۰۷/۱۴مظاهر قدرت سخت و نرم انقلاباسلامی
- ۰۳/۰۷/۰۹خدای «سید» که هست!
- ۰۳/۰۷/۰۲امتداد منازعه در سطح راهبردی
- ۰۳/۰۶/۲۴معادله سلطه فناورانه
- ۰۳/۰۶/۱۹مصائب رشته یکدرصدی
- ۰۳/۰۶/۱۰دو خوانش انحرافی از فهم عدالت
- ۰۳/۰۶/۰۵«رهنامه نبرد نرم» راهی بازار نشر شد
- ۰۳/۰۶/۰۵نگاهی به فرایند انتخاب وزرا
- ۰۳/۰۵/۲۷چالش تابعیت مضاعف
پربیننده ترین مطالب
- ۹۳/۱۰/۱۰آیا حصر برداشته شده است؟
- ۹۲/۱۱/۱۴دانستنی که دیگر حق مردم نیست
- ۸۶/۰۴/۲۴سروش کیست؟
- ۹۳/۰۴/۰۶مراقب نفوذیها باشیم
- ۹۴/۰۸/۲۱قربانی مکدونالد امریکایی
- ۹۳/۱۱/۱۹عزت و پیشرفت
سریال مسمومیت‌ها با چاشنی دروغ و شایعات
خبر‌های مختلفی که در چند هفته اخیر در خصوص مسمومیت دانش آموزان و گاه دانشجویان دختر در مراکز تجمعی آن‌ها در مدارس یا خوابگاه شنیده می‌شود، دستمایه‌ای برای شبکه‌های فارسی‌زبان و اتهام‌پراکن داخلی شده است. تا این لحظه که این یادداشت را می‌نویسم، هنوز ماهیت و منشأ این رویداد‌ها روشن نشده، اما عده‌ای همین ابهام را هم مصادره به مطلوب و آن را نشانه ضعف حکومت قلمداد می‌کنند. سؤال اینجاست که آیا چنین رویدادی با این سطح از پراکندگی جغرافیایی در کشور ما مسبوق به سابقه بوده که بتوان با تجارب قبلی سریعاً آن را تحلیل کرد و یا در دیگر نقاط جهان مشابهی به لحاظ کیفیت واقعه داریم که آنان را مبنای تحلیل قرار دهیم؟ پاسخ قطعاً منفی است.
منشور دغدغه‌ها و دوراندیشی امام
مجموعه پیام‌ها و نامه‌های امام خمینی (ره) در سال پایانی عمر بابرکت ایشان ترسیم‌کننده دغدغه‌های آن عزیز سفرکرده نسبت به آینده انقلاب اسلامی است و در واقع باید این متون را مکمل وصیت‌نامه امام تلقی کرد. در میان این پیام‌ها، پیامی که خطاب به روحانیت و حوزه‌های علمیه در اسفند ۱۳۶۷ صادر کردند و به «منشور روحانیت» معروف شد، جایگاه ویژه‌ای در شناخت اندیشه سیاسی و سیره حکمرانی امام (ره) داشته و دارد. در سالگرد صدور این پیام اشاره‌ای گذرا بر گزیده‌هایی از آن برای امروز ما خالی از فایده نیست.
چرا درباره فلسطین ملاحظه نداریم
رهبر معظم انقلاب اسلامی در روز عید مبعث فرمودند: «امروز جمهوری اسلامی حرف دل مسلمانان مظلومِ فلسطین را صریح و علنی بیان می‌کند. ما ملاحظه هیچ‌کس را نمی‌کنیم، حقیقت را با صدای بلند بیان می‌کنیم: از ملت فلسطین حمایت می‌کنیم، دفاع می‌کنیم، می‌گوییم هم که دفاع می‌کنیم؛ به هر طریقی بتوانیم از ملت فلسطین دفاع می‌کنیم. همین موجب شده دشمنان متمرکز بشوند و ایران‌هراسی راه بیندازند و آن‌کسانی که خودشان هم موظف‌اند که لااقل به‌اندازه ما به فلسطین کمک کنند، با آن‌ها هم‌صدا بشوند در مورد ایران‌هراسی.» ممکن است این پرسش مطرح شود که چه ویژگی‌ای در قضیه فلسطین وجود دارد که موضع محکم و بی‌ملاحظه جمهوری اسلامی در آن را سبب شده است و چرا مثلاً در سایر مسائل سیاست بین‌الملل این‌گونه قاطع و تغییرناپذیر موضع نمی‌گیریم؟