رایگاه

بدر و خیبری که رخ نمود!

حسینیه امام خمینی(ره) غلغله بود. خیل عاشقان ولایت از قم صبح زود خودشان را رسانده بودند که گوش جان به فرمان امامشان بسپارند. آقا که وارد شد گویی جمعیت منفجر شد! هرکه هرشعاری به ذهنش می رسید می داد، طولی نکشید که شعارها تقریبا هماهنگ شد. محافظها ملت پرشور را دعوت به آرامش و نشستن می کردند، امری که خودشون هم می دونستند تحقق حداقل چند دقیقه وقت نیاز دارد ...

دقایقی بعد جمعیت آرام و ساکت، چشم در چشم آقا سرتاپا گوش بودند و چشم. آقا از مبارزات مردم قم و ملت ایران گفتند و به ترسیم فضای سیاسی جهان پرداختند. اما این فراز از صحبت آقا برای همه آنهایی که در حسینیه بودند و همچنین آنهایی که شب سخنرانی را از تلویزیون دیدند خیلی شنیدنی بود: «یک روز در صدر اسلام، دشمنان به نظرشان رسید که با شِعب ابى‌طالب و محاصره‌ى اقتصادى مسلمانها، آنها را از پا بیندازند؛ اما نتوانستند. این روسیاه‌هاى بدمحاسبه‌گر خیال میکنند ما امروز در شرائط شِعب ابى‌طالبیم. اینجور نیست. ما امروز در شرائط شِعب ابى‌طالب نیستیم؛ ما در شرائط بدر و خیبریم.»

تکبیر فضای حسینیه را پر کرد. اشک شوق را تو چشمای خیلی از حاضران می شد دید. در حالی مستمعین داشتند در ذهنشان تاریخ اسلام را مرور می کردند و به مقایسه «شعب ابى‌طالب» و «بدر» و «خیبر» و مقایسه آنها با شرایط روز کشور می کردند، آقا چنین ادامه دادند که: «ما در شرائطى هستیم که ملت ما نشانه‌هاى پیروزى را به چشم دیده است؛ به آنها نزدیک شده است؛ به بسیارى از مراحل پیروزى، با سرافرازى دست پیدا کرده است. امروز مردم ما را از محاصره‌ى اقتصادى میترسانند؟ با این حرفها، با این ترفندها میخواهند مردم را از صحنه بیرون کنند؟ مگر چنین چیزى ممکن است؟ امروز میخواهند در اراده‌ى مسئولین اختلال ایجاد کنند؟ «قل هذه سبیلى ادعوا الى الله على بصیرة انا و من اتّبعنى»^۱؛ این راهى است که با بصیرت انتخاب شده است، این راهى است که با مجاهدت باز شده است، این راهى است که با خون عزیزترینها هموار شده است. ما از این راه رفتیم، به قله‌هائى هم دست پیدا کردیم. ما متوقف نمیشویم، ان‌شاءالله پیش میرویم؛ ولى تا امروز هم به قله‌هاى بسیارى دست پیدا کرده‌ایم. »

این صحبت ها تقریبا همه آنهایی که ۱۹ دی ۱۳۹۰ توفیق حضور در حسینیه امام خمینی (ره) داشتند و حتی آن هایی که شب این سخنان را از تلویزیون شنیدند، به فکر فرو برد. برای آن ها که معنی و مفهوم «الا و ان حزب الله هم الغالبون» و «إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ» را درک کرده بودند، خیلی ثقیل و سخت نبود. اما بودند کسانی که آن سوی مرزها که طبق معمول تلاش کردند که این حرف ها را به سخره بگیرند و حقا ثابت کردند که نه تنها در درک معارف عمیق ناتوانند که از یک تحلیل سیاسی ساده هم عاجزند!

۳-۴ روز بعد جمله ای تیتر دوم صفحه نخست شماره روزنامه نیویورک تایمز را اشغال کرده بود که تا حدودی به عقب افتادگان و ورشکستگان سیاسی کمک می کرد تا بیان ولی امر مسلمین جهان را درک کنند. خبر روزنامه نیویورک تایمز حاکی از آن بود رئیس جمهور آمریکا در نامه‌ای محرمانه به نائب امام زمان(عج) با لحنی دستپاچه نگرانی و هراس خود را از تهدید ایران مبنی بر انسداد تنگه هرمز آشکار ساخته بود.

هرچند هنوز دقیقا روشن نبوده و نیست که آیا وجود چنین نامه ای صحت دارد یا نه؟ اما فارق از این مطلب، چه چنین نامه‌ای از سوی اوباما نگاشته شده باشد و چه دستگاه تبلیغاتی استکبار بخواهد ایران را از اقدام متقابل در تنگه هرمز منصرف سازد، یک نتیجه روشن بیشتر نخواهد داشت و بیانگر اذعان غرب و سران کاخ سفید به توانایی ایران در انسداد تنگه هرمز و هراس از عملی شدن این تهدید است و این تصویری از همان «بدر» و «خیبر» بود که امام عاشقان به تصویر کشیده بود!

پانوشت: