آنگاه که دشمن امیــــدوار شد ...
سه شنبه, ۱۱ بهمن ۱۳۹۰، ۱۲:۳۵ ب.ظ
فتنه‌ی 88 در بیان رهبر معظم انقلاب اسلامی؛
آنگاه که دشمن امیــــدوار شد ...
فتنه‌ی 88 را می‌توان یکی از پیچیده‌ترین چالش‌هایی دانست که در طول عمر سی و چند ساله‌ی نظام اسلامی در مقابل انقلاب اسلامی ملت ایران طراحی و اجرا شده است. بی تردید در عبور از این فتنه‌ی عمیق، دو عامل نقش اساسی و راهبردی داشته‌اند: «نخست نقش ولایت فقیه و رهبری داهیانه و بصیرت بخش ولی امر مسلمین(مدظله‌العالی) و دیگری همراهی و ولایت مداری امت اسلامی»
در طول 8 ماه نبرد نرم ملت ایران در مقابل نظام سلطه و اذناب داخلی آن (که شعله‌ی فتنه در حال فروکش کردن بود) و نیز ایام پس از آن تا کنون، تحلیل‌های بسیاری از ماهیت، ریشه‌ها و چرایی فتنه‌ی 88 ارایه گردیده که هر کدام از زاویه‌ای به این امر پرداخته و البته حایز نقاط ضعف و قوتی نیز است اما گمان می‌رود دقیق‌ترین شناخت فتنه‌ی 88 از آنِ کسی است که آن را پیش از وقوع و زمانی که فتنه در نطفه بود، شناخت و در موقع بروزش نیز به عنوان مهم‌ترین مانع بر سر رشد و گسترش آن ایستاد و در آخر نیز با همراهی ملت این توطئه را ناکام گذارد. این شخص کسی نبود جز مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه‌ای(مدظله‌العالی). با این نگاه در این یادداشت کوشیده شده است تا برخی از زوایای فتنه‌ی88 در نگاه رهبر فرزانه‌ی انقلاب تبیین و تحلیل گردد.
ماهیت فتنه‌ی 88
با گذشت زمان، هر روز بخشی از ابعاد پیچیده و لایه‌های پنهان و نیمه آشکار فتنه‌ی 88 روشن می‌گردید و چنین به نظر می‌رسید ابعاد قابل توجهی از این توطئه هنوز رمزگشایی نگردیده است. در بیان رهبر معظم انقلاب نیز داریم: «هنوز خیلى جا وجود دارد براى تحلیل و تبیین و روشن کردن زوایا و ابعاد این فتنه‌اى که دشمن طراحى کرده بود. دشمن محاسبات خیلى دقیقى کرده بود؛ منتها خب، محاسباتش غلط از آب درآمد؛ ملت ایران را نشناخته بود. دشمن در پشت صحنه، همه‌ى چیزها را مشاهده کرده بود.»[1]
از منظر رهبر فرزانه‌ی انقلاب، شناخت عمیق از توطئه‌ای که دشمن در فتنه‌ی 88 برای آن برنامه‌ریزی کرده بود و دنبال می‌کرد، نیازمند تحلیلی بسیار عمیق و البته گذشت زمان نیز بود. چرا که دشمنان انقلاب اسلامی هنوز حاضر به «لو» دادن نقشه‌ی پیچیده‌ی خود نبوده و روشن شدن بخشی از حقایق، نیازمند گذشت زمان است. مقام معظم رهبری در این خصوص می‌فرمایند: «فتنه‌ی [88]، فتنه‌ى بزرگى بود. من به شما عرض کنم؛ چند سالى که بگذرد، آن وقت قلم‌هاى بسته شده‌ى آگاهان بین‌المللى روان خواهد شد، باز خواهد شد، خواهند نوشت. ممکن است من آن روز نباشم، اما شماها هستید؛ خواهید شنید، خواهید خواند که چه توطئه‌ى بزرگى پشت فتنه‌ى سال 88 بود. این فتنه خیلى چیز مهمى بود، قصدشان خیلى قصد عجیب و غریبى بود؛ در واقع می‌خواستند ایران را تسخیر کنند. این‌هایى که عامل فتنه بودند - توى خیابان، یا بعضى از سخن‌گویانشان - اغلب ندانسته وارد این میدان شده بودند؛ اما دست‌هایى این‌ها را هدایت می‌کرد، نمی‌فهمیدند.»[2]
با این حال تا کنون بخش‌هایی از اقدام‌ها و طراحی‌های دشمن در فتنه‌ی 88 آشکار شده و از سویی نیز شاکله‌ی کلی توطئه‌ی نظام سلطه در این سناریوی پیچیده روشن گردیده است. از این رو می‌توان با مراجعه به بیانات تاریخی رهبر معظم انقلاب در طول دوره‌ی مواجهه با فتنه و پس از آن و نیز مطالعه‌ی اطلاعات رمزگشایی شده از عوامل خارجی و داخلی فتنه به تحلیل کلی این مسأله پرداخت.
فتنه چیست؟
نخست باید به این پرسش پاسخ داده شود که فتنه چیست و شامل چه ویژگی‌ها و مشخصه‌هایی است؟ حضرت آیت الله خامنه‌ای در خصوص فضای فتنه می‌فرمایند: «فتنه، یعنى حادثه‌ى غبارآلودى که انسان نتواند بفهمد چه کسى دوست و چه کسى دشمن است و چه کسى با غرض وارد میدان شده و از کجا تحریک مى‌شود؟ فتنه‌ها را باید با روشنگرى خاموش کرد. هر جا روشنگرى باشد، فتنه انگیز دستش کوتاه مى‌شود. هر جا حرف بى‌هدف، کار بى‌هدف، تیراندازى بى‌هدف، تهمت زدن بى‌هدف وجود داشته باشد، فتنه انگیز خوشحال مى‌گردد؛ - چون صحنه شلوغ مى‌شود.»[3]
در فتنه‌ی 88 نیز مشخصه‌های بارزی از این مسأله یعنی فریب‌کاری، غبارآلوده کردن فضا و قلب حقیقت به عیان دیده می‌شود. در بیان رهبر معظم انقلاب هست: «این‌ها ایجاد فتنه می‌کند؛ یعنى فضا را فضاى غبارآلود می‌کند. شعار طرفدارى از قانون می‌دهند، عمل صریحاً بر خلاف قانون انجام می‌دهند. شعار طرفدارى از امام می‌دهند، بعد کارى می‌کنند که در عرصه‌ى طرفداران آن‌ها، یک چنین گناه بزرگى انجام بگیرد؛ به امام اهانت بشود، به عکس امام اهانت بشود. این، کار کمى نیست؛ کار کوچکى نیست. دشمنان از این کار خیلى خوشحال شدند. فقط خوشحالى نیست، تحلیل هم می‌کنند.
بر اساس آن تحلیل، تصمیم می‌گیرند؛ بر اساس آن تصمیم، عمل می‌کنند؛ تشویق می‌شوند علیه مصالح ملى، علیه ملت ایران. این جا آن چیزى که مشکل را ایجاد می‌کند، همان فریب، همان غبارآلودگى فضا و همان چیزى است که در بیان امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) هست که و لکن یؤخذ من هذا ضغث و من هذا ضغث فیمزجان فهنالک یستولى الشّیطان على اولیائه؛ یک کلمه‌ى حق را با یک کلمه‌ى باطل مخلوط می‌کنند، حق بر اولیای حق مشتبه می‌شود. این جاست که روشنگرى، شاخص معین کردن، مایز معین کردن، معنا پیدا می‌کند.» [4]
یکی دیگر از ویژگی‌های فتنه، اختلاف افکنی میان اقشار مختلف جامعه و به تعبیر جامعه شناختی، تشدید شکاف های اجتماعی است. در این راهبرد تلاش می‌شود با فتنه انگیزی و انشقاق در صفوف یکپارچه‌ی ملت، راه برای نفوذ فتنه گران و فروپاشی از درون فراهم گردد. به تعبیر رهبر معظم انقلاب: «ایجاد شکاف در میان ملت، به جان هم انداختن آحاد ملت، فاصله ایجاد کردن بین توده‌ى عظیم مردمى کشور با مسؤولین، ایجاد سوءظن، ایجاد بگو مگو بر سر قضایاى هیچ و پوچ. یکى از مهم‌ترین اقلام دشمنى دشمنان با انقلاب اسلامى این است؛ باید مراقب بود.»[5]
هم‌چنین معظم‌له در بیانی دیگری ماهیت فتنه را چنین تشریح می‌کنند: «فتنه‌ى سال گذشته جلوه‌اى از توطئه‌ى دشمنان بود؛ فتنه بود. فتنه یعنى کسانى شعارهاى حق را با محتواى صددرصد باطل مطرح کنند، بیاورند براى فریب دادن مردم...»[6]از سویی باید توجه داشت که اصحاب فتنه معمولاً اقلیتی محدود از جامعه‌اند که تلاش می‌کنند با غوغاسالاری و بحران زایی، خود را کثیر جلوه دهند. امری که در فتنه‌ی 88 نیز آشکار بود. با این حال گذر زمان و ایستادگی جبهه‌ی حق باعث می‌گردد تا قلّت عدد اصحاب فتنه آشکار گردد. معظم‌له در این خصوص می‌فرمایند: «مردم ایستادند، آخرین نمونه‌اش هم همین فتنه‌ى سال 88 بود؛ مردم ایستادند. همان کسانى که به کسان دیگرى غیر از منتخَب رأى داده بودند، همان‌ها هم در مقابل آن‌ها ایستادند. لذا دیدید در 9 دى، در 22 بهمن، همه شرکت کردند؛ همه آمدند. این نشان دهنده‌ى این است که فتنه‌گران و فتنه‌انگیزان یک اقلیت معدودند؛ منتها دروغ گفتند، خواستند مردم را دنبال خودشان بکشانند. اولِ کار موفق هم شدند؛ بعد که چهره‌شان آشکار شد، نقابشان در خلال حرف‌ها و کارهاى گوناگون افتاد، مردم از این‌ها رو برگرداندند. بنابراین، مردم ایستاده‌اند.»[7]
اهداف و پیشینه‌ی فتنه
در این جا لازم است به این موضع پرداخته شود که پیشینه و سابقه‌ی فتنه‌ی 88 به چه تاریخی باز می‌گردد. برخی تلاش کرده‌اند این فتنه را مرتبط با برخی تحولات دوره‌ی انتخابات دهم تلقی کنند و آن را صرفاً به اعتراض جمعی از هواداران کاندیداهای ناکام انتخابات محدود نمایند. حال آن که از دیدگاه رهبر فرزانه‌ی انقلاب، فتنه بسیار پیچیده و مسبوق به سابقه است: «فتنه‌ی 88 تنها آن چیزی نبود که توی خیابان به وسیله‌ی تعدادی آدم دیده شد، ریشه دار بود، یک بیماری درست کرده و زمینه‌ها و مقدمات فراوانی برایش چیده بودند، کارهای بزرگی شده بود و اهداف خطرناکی داشتند؛ که با این برخوردهای گوناگون سیاسی و امنیتی، حل نمی‌شد؛ یک حرکت عظیم مردمی لازم داشت؛ که این حرکت، حرکت 9 دی بود که مردم آمدند و بساط فتنه و فتنه گران را در هم پیچیدند.»[8]معظم‌له در تبیین ریشه‌ها و اهداف فتنه‌ی 88 به استراتژی‌های مختلف استکبار جهانی برای سرنگونی انقلاب اشاره داشته و فتنه‌ی 88 را بخشی از همین راهبرد بلند مدت دشمن می‌دانند: «هدف‌هایى که آن‌ها دنبال می‌کردند، در درجه‌ى اول، سقوط انقلاب و سقوط نظام جمهورى اسلامى بود. هدف اول، براندازى بود. هدف بعدى این بود که اگر براندازى نظام جمهورى اسلامى تحقق پیدا نکند، انقلاب را استحاله کنند؛ یعنى صورت انقلاب باقى بماند، اما باطن انقلاب، سیرت انقلاب، روح انقلاب از بین برود.
در این زمینه خیلى تلاش کردند؛ که آخرین نمایشنامه‌ى آن‌ها که روى صحنه آمد، همین فتنه‌ى 88 بود. در حقیقت، یک تلاشى بود. یک عده‌اى در داخل، به خاطر حب به نفس، حب به مقام - از این قبیل امراض خطرناک نفسانى - اسیر این توطئه شدند. من بارها گفته‌ام؛ طراح و نقشه‌کش و مدیر صحنه، در بیرون از این مرزها بود و هست. در داخل با آن‌ها همکارى کردند؛ بعضى دانسته، بعضى ندانسته. این هم هدف دوم. هدف سوم هم باز این بود و هست که کارى کنند که اگر نظام اسلامى باقى می‌ماند، از عناصر ضعیف النفسى که می‌توان در آن‌ها نفوذ کرد، استفاده کنند و این‌ها را در مسایل کشور، در واقع طرف‌هاى اصلى خودشان قرار بدهند. بالاخره نظامى به وجود بیاید و ادامه پیدا کند که قدرت کافى نداشته باشد، ضعیف باشد، مطیع باشد - عمده این است که سرسپرده باشد، مطیع باشد - در مقابل آمریکا نایستد، قد علم نکند. اهداف این‌هاست.»[9]
از منظر مقام معظم رهبری، این فرآیند حاصل یک برنامه‌ریزی به قدمت دو دهه است که در قالب‌های گوناگون به اجرا در آمده و فتنه‌ی 88 آخرین برگ این دفتر قطور است: «دشمنان ما تصور می‌کردند با رحلت امام(ره)، آغاز فروپاشى این نظام مقدس کلید زده خواهد شد. آن‌ها خیال می‌کردند امام(ره) که رفت، به تدریج این شعله خاموش خواهد شد، این چراغ خاموش خواهد شد. بعد، مراسم تشییع جنازه‌ى امام(ره)، آن احساسات مردم، آن حرکت عظیم مردم در حمایت از کارى که خبرگان کردند، این‌ها را مأیوس کرد. یک برنامه‌ریزى ده ساله کردند - این تحلیل من است، این به معناى اطلاع نیست؛ تحلیلى است که قرائن آن را براى ما اثبات می‌کند - ده سال بعد امیدوار بودند که نتیجه بدهد.
سال 78 که آن حوادث پیش آمد، آن کسى که این حوادث را خنثى کرد، مردم بودند. روز 23 تیر سال 78 مردم آمدند در خیابان‌ها، توطئه‌ى دشمن را که سال‌ها برایش برنامه‌ریزى کرده بودند، در یک روز باطل کردند. آن روز گذشت. موج دوم، باز یک برنامه‌ریزى ده ساله بود تا سال 88 .»[10]آری! فتنه‌ی تیر ماه 1378 نیز محصول اهمال کاری و تعمد برخی چهره‌های سیاسی دولت وقت بود که اتفاقاً در جریان فتنه‌ی 88 از آتش بیاران اصلی معرکه بودند. دولتی که رهبر فرزانه‌ی انقلاب در خصوص رویکرد جریانی خاص در آن می‌فرمایند: «به شعارهامان دست‌اندازى کردند؛ شعارهامان را تحریف کردند، خیلى اوقات شعارهامان را غلط معنا کردند. خیلى اوقات تلاش شد – تلاش‌هاى سازماندهى شده، نه تلاش فردى - براى این که مردم را نسبت به اصل انقلاب مسأله‌دار کنند. در آن گذشته‌اى که چندان هم از ما دور نیست، بارها قانون شکنى کردند، بارها براى قانون شکنى‌ها عناوین و ظواهر و بهانه‌هاى موجه درست کردند، تراشیدند؛ کارهاى گوناگونى انجام گرفت. ولى مردم و انقلاب ایستادند...»[11]
عوامل فتنه
بررسی نقش هر یک از عوامل فتنه و نیز این که اساساً فتنه‌ی 88 دارای منشأیی خارجی بوده یا داخلی یکی از پرسش‌های مهمی است که در تحلیل این موضوع باید بدان پرداخته شود. از منظر رهبر فرزانه‌ی انقلاب، فتنه‌ی 88 به طور کلی بخشی از پازل اقدام‌های وسیع جریان استکبار جهانی و نظام سلطه برضد ملت ایران و انقلاب اسلامی بود که متأسفانه به واسطه‌ی برخی غفلت‌ها و خیانت‌ها توسط برخی عوامل داخلی و نخبگان سیاسی در داخل، اجرایی گردید. با این تفاصیل می‌توان گفت که فتنه‌ی 88 دو عامل اساسی دارد: «نخست عامل خارجی، نظام سلطه که نقش طراح، بازیگر اصلی و هدایت کلی این فرآیند را به عهده داشته است و دیگر عوامل داخلی که در نقش پیاده نظام و بازیچه‌ی استکبار فعال شدند.» با این نگاه کلی می‌توان نقش هریک از این دو عامل را بررسی نمود:
نقش بیگانگان و عوامل خارجی
همان گونه که پیش‌تر ذکر گردید، بر اساس نگاه معظم له، بیگانگان و دشمنان خارجی نظام اسلامی و در رأس آن‌ها به طور کلی سال‌هاست که برای سرنگونی جمهوری اسلامی اقدام می‌کنند و در این راه انواع راهبردها و راهکارهای گوناگون را آزمایش نموده‌اند و فتنه‌ی 88 نیز در حقیقیت از آخرین سری اقدام‌های پی در پی آنان به شمار می‌آید. شاید به نحوی بتوان فتنه‌ی 88 را هشداری دانست برای آنانی که ساده اندیشانه گمان می‌کنند که دشمنان از توطئه برضد انقلاب اسلامی دست برداشته‌اند: «به نظر من، فتنه‌ى سال 88 هم همین بود؛ براى ما یک زنگ بود، یک زنگ بیدار باش بود.
بعد از آنى که در یک انتخاباتى، 40 میلیون شرکت می‌کنند و همه‌ى ما تا آخر شب، خوشحال، خرسند که پاى صندوق‌هاى رأى مردم جمع شدند و تا آخر شب رأى دادند - و البته هنوز عدد گفته نشده بود، همه هم لذت می‌بردند - ناگهان از یک گوشه‌اى، فتنه‌اى شروع می‌شود؛ ما را بیدار می‌کند؛ می‌گوید: به خواب نروید، غفلت نکنید، خطرهایى در مقابل شما وجود دارد و آن خطرها این‌هاست. به نظر من، همه‌ى حوادث را این جورى باید نگاه کرد.»[12]با این نگاه می‌توان به درستی درک کرد که کانون اصلی و عمق راهبردی فتنه‌ی 88 در خارج از مرزهای کشور و در اتاق‌های فکر و دستگاه‌های اطلاعاتی و رسانه‌ای نظام سلطه قرار داشته و در حقیقت متهم اصلی بروز این فتنه،همان‌ها هستند. رهبر فرزانه‌ی انقلاب هم‌چنین در خصوص چگونگی همراهی عوامل داخلی با طراحان خارجی فتنه می‌فرمایند: «این کسانى که شما بهشان می‌گویید سران فتنه، کسانى بودند که دشمن این‌ها را هل داد وسط صحنه. ... عامل اصلى دیگرانى بودند که طراحى کرده بودند، به خیال خودشان محاسبه کرده بودند.
به گمان آن‌ها بساط جمهورى اسلامى بنا بود جمع شود؛ نه فقط حقیقت دین، حتّى شعارهاى دینى هم باقى نمانَد؛ برنامه این بود. طراحى این بود که اگر توانستند قاعده‌ى دولت را به شکل مطلوبِ خودشان بچینند که بعد از آن، راه حرکتشان روشن بود که چه کار می‌کردند؛ اگر هم قاعده‌ى حکومت و دولت طبق میل آن‌ها چیده نشد و برایشان ممکن نشد، کشور را به آشوب بکشانند؛ با خیال خودشان - من یک وقتى گفتم - کاریکاتور انقلاب اسلامى را درست کنند؛ مثل سایه‌هایى که حرکت یک قهرمان را تقلید می‌کنند، اداى قهرمان‌ها را، اداى انقلاب را در بیاورند؛ برنامه‌شان این بود.»[13]در این جا بد نیست به یکی از ابزارهای راهبردی بیگانگان در جریان فتنه‌ی 88 اشاره نماییم و آن فضای رسانه‌ای در اختیار استکبار جهانی بود که تلاش می‌نمود از سویی در داخل فضا را برای اغتشاش‌گری و فتنه انگیزی تند نماید و در سطح بین المللی نیز تصویری خلاف واقع از آن چه در حال وقوع در ایران بود به نمایش بگذارد. این ها بخشی از استراتژی دشمنان در بهره‌گیری از ابزارهای «جنگ نرم» است که حضرت امام خامنه‌ای(دامت‌برکاته) در تبیین این اقدام‌ها می‌فرمایند: «آنچه که براى فهم درست قضایا لازم است، از جمله این است که ببینیم دشمن چه خطى را دارد دنبال می‌کند.
امروز یکى از خطوط اصلى کار دشمن - که از عناصر مهم جنگ نرم به حساب مى‌آید - این است که واقعیات را دگرگون جلوه دهد، حوادث گوناگون را دگرگون جلوه دهد. خود تبلیغاتى که دشمن در این زمینه انجام می‌دهد، نشانه‌ى ضعف اوست. دشمن هر جا که در میدان واقعیت دچار مشکل می‌شود و کم مى‌آورد، بر حجم تبلیغات مى‌افزاید.امروز اگر کسى کارهاى دشمن را در عرصه‌ى عظیم شیوه‌هاى تبلیغاتى ملاحظه کند؛ از وسایل اینترنتى گرفته تا وسایل صوتى و تصویرى، تا بلندگوهایى که در جاهاى مختلف دارند - در داخل هم دارند - مى‌بیند یک قلم عمده این است که حوادث کشور را دگرگون جلوه دهند؛ وضع کشور را مأیوس‌کننده، ناامید کننده، رو به زوال، رو به انحطاط، رو به بن‌بست نشان دهند. تلاش زیاد آن‌ها در این زمینه، خود نشانه‌ى ضعف آن‌ها در میدان واقعیت است.»[14]
نقش عوامل داخلی و خواص مردود
در ادامه بایستی به نقش برخی نخبگان و جریان‌های سیاسی که با اهداف گوناگون آتش بیاران در صحنه‌ی معرکه شده و در حقیقت در نقش پیاده نظام سناریوی نظام سلطه بازیگری کردند، بپردازیم. همان گونه که پیش‌تر هم تأکید شد، با توجه به اطلاعات موجود و نیز ویژگی‌های فردی نمی‌توان برای چهره‌های داخلی فتنه نقش راهبردی در هدایت این سناریوی توطئه آمیز قائل شد. به تعبیر مقام معظم رهبری: «این کسانى که شما بهشان می‌گویید سران فتنه، کسانى بودند که دشمن این‌ها را هل داد وسط صحنه. البته گناه کردند. نبایستى انسان بازیچه‌ى دشمن شود؛ باید فوراً قضیه را بفهمد. اگر اول غفلتى کرده است، وسط کار وقتى فهمید، بلافاصله بایستى راه را عوض کند. خب، نکردند.»[15]به نظر می‌رسد آن چه در درجه‌ی نخست عوامل داخلی فتنه – که بعضاً از چهره‌های انقلابی کشور و مسؤولین سابق بودند- را با دشمنان قسم خورده‌ی انقلاب پیوند داد، امیدی بود که دشمنان به رویکرد و رفتار اینان و هوادارانشان پیدا کردند. بنا به فرموده‌ی رهبر معظم انقلاب: «گناه بزرگى که برخى از دست‌اندرکاران فتنه‌ها در کشور انجام می‌دهند، امیدوار کردن دشمن است؛ دشمن را امیدوار می‌کنند که می‌تواند منفذى در بین مردم، در بین عوامل گوناگون، در بین مسؤولان نظام باز کند.
دشمن سال گذشته با کارهاى این‌ها امیدوار شد؛ در حالى که آن انتخابات عظیم، آن حضور به آن عظمت، آن شرکت عظیم مردم در انتخابات، می‌توانست کار را خیلى پیش ببرد و ملت ایران را در بسیارى از میدان‌هاى سیاسى موفق کند. این‌ها ایجاد فتنه کردند؛ لذا دشمن که از حرکت عظیم مردم مأیوس می‌شد، امیدوار شد که بتواند به انقلاب صدمه و ضربه بزند.»[16]در خصوص چرایی این رویکرد اصحاب داخلی فتنه و نیز جریان‌های همسوی آنان –یعنی خیانت به انقلاب و نظام اسلامی- دلایل مختلفی می‌توان ذکر کرد. دنیا طلبی، غرب زدگی، تمکین نکردن به قانون و رأی مردم و نیز بی بصیرتی در تشخیص حق و حقیقت برخی از این دلایل می‌توانند، باشند. رهبر معظم انقلاب در تبیین نقش محوری دنیا طلبی در فتنه انگیزی می‌فرمایند: «دنیا طلبان براى این که به مقاصد خودشان برسند، در جامعه فتنه ایجاد می‌کنند؛ جنگ‌ها، تبلیغات دروغین، سیاست بازى‌هاى ناجوانمردانه؛ این‌ها ناشى از همین دنیا طلبى‌هاست.
در محیط فتنه - محیط فتنه به معناى محیط غبارآلود است - و وقتى فتنه در جامعه‌اى به وجود آمد، فضاى ذهنى مردم مثل محیط غبارآلود و مه آلود است که گاهى انسان نمی‌تواند دو مترى خودش را هم ببیند. یک چنین وضعى به وجود مى‌آید. در یک چنین وضعیتى است که خیلى‌ها اشتباه می‌کنند، بصیرتشان را از دست می‌دهند. تعصب‌هاى بی‌خود، عصبیت‌هاى جاهلى در چنین فضایى رشد پیدا می‌کند. آن وقت مى‌بینید محور، دنیا طلبانند، اما یک عده کسانى که اهل دنیا هم نیستند، به خاطر فتنه در جهت هدف‌هاى آن‌ها حرکت می‌کنند؛ وضع دنیا این جور می‌شود. بنابراین «الدنیا رأس کل خطیئة». حب دنیا، دل بستن به دنیا، در رأس همه‌ى خطایا و همه‌ى گناهان است.»[17]شدت و حدت خیانت ورزی فتنه گران داخلی تا آن جا پیش رفت که از هیچ گونه تهمت و افترا به نظام اسلامی دریغ نورزیدند: «در این فتنه‌هاى بعد از انتخابات، آن چیزى که اساس قضیه است، این است که رأى مردم و حضور مردم از نظر یک عده‌اى نفى شد، مورد خدشه قرار گرفت، نظام تکذیب شد، مورد تهمت قرار گرفت. گناه بزرگى که انجام دادند، این بود.» [18]
در کنار این‌ها نیز برخی از خواص که از جایگاه ویژه‌ای در نظام و انقلاب برخوردار بودند به دلایلی هم‌چون بی‌بصیرتی و... با جریان فتنه همراه شدند و برخی نیز با سکوت خود آن را همراهی کردند. به تعبیر حضرت آیت الله خامنه‌ای: «دیدید بعضى‌ها نتوانستند واقعیاتِ جلوى چشم را ببینند، نتوانستند تشخیص بدهند. در فتنه‌ى طراحى‌شده‌ى پیچیده‌ى سال 88 حقایقى جلوى چشم مردم بود؛ نگذاشتند یک عده‌اى این حقایق را ببینند، بفهمند؛ ندیدند، نفهمیدند. وقتى در یک کشور فتنه‌گرانى پیدا می‌شوند که براى جاه‌طلبى خودشان، براى دست یافتن به قدرت، براى رسیدن به اهدافى که به صورت آرزو در وجود خودشان متراکم و انباشته کردند، حاضر می‌شوند به مصلحت یک کشور، به حقانیت یک راه پشت کنند و لگد بزنند؛ کارى می‌کنند که سردمداران غربى و دشمنان درجه‌ى یک ملت ایران به هیجان مى‌آیند و سر شوق مى‌آیند و از آن‌ها حمایت می‌کنند، این یک حقیقت روشن است؛ این چیزى نیست که وقتى نور هست، انسان آن را نبیند؛ اما بعضى ندیدند، بعضى نمى‌بینند، بعضى درک نمی‌کنند...»[19]
برخی چنان نگاه بصیرت بخش را از دست داده بودند که حتی زمانی که پس از گذشت چند ماه از فتنه، شعارهای تندی برضد اساس انقلاب و نظام و حتی اسلام مطرح شد باز به مسیر خود در همراهی با فتنه ادامه دادند و یا با سخنان دو پهلو هم‌چنان تلاش می‌کردند خود را با هر دو سو همراه نشان دهند! به بیان معظم له: «وقتى در داخل محیط فتنه، کسانى با زبانشان صریحاً اسلام و شعارهاى نظام جمهورى اسلامى را نفى می‌کنند، با عملشان هم جمهوریت و یک انتخابات را زیر سؤال می‌برند، وقتى این پدیده در جامعه ظاهر شد، انتظار از خواص این است که مرزشان را مشخص کنند، موضع‌شان را مشخص کنند. دو پهلو حرف زدن، کمک کردن به غبارآلودگى فضاست؛ این کمک به رفع فتنه نیست، این کمک به شفاف سازى نیست. شفاف سازى، دشمنِ دشمن است؛ مانع دشمن است.»[20]
برکات فتنه و بصیرت
فتنه با تمامی زشتی‌ها و خباثت‌های بانیان و همراهان آن، برکاتی بنیادین برای حرکت اساسی انقلاب اسلامی و ملت ایران داشت که شایسته است که آن‌ها را نادیده نگیریم. بصیرت افزایی ملت و واکسینه کردن آن در برابر فتنه‌های آینده، افزایش عمق معرفتی و اعتقادی مؤمنان و نزدیک شدن امت اسلامی به اهداف تاریخی و راهبردی، بخشی از برکاتی بود که نتیجه‌ی عبور سرافرازانه و پیروزمندانه‌ی جامعه‌ی اسلامی از فتنه‌ی 88 به شمار می‌آید.رهبر معظم انقلاب در تشریح این موضوع می‌فرمایند: «دشمنان ملت ایران و دشمنان نظام اسلامى در طول این 32 سال، همه‌ى تلاشى را که در این دو مورد انجام داده‌اند، سرمایه‌گذارى‌هاى خسارت بارى بوده است؛ نتیجه‌اى نگرفتند و شکست قطعى خوردند... بعد از اهانتى که در روز عاشوراى سال 88 به وسیله‌ى یک عده تحریک شده نسبت به امام حسین(علیه‌السلام) انجام گرفت، دو روز فاصله نشد که مردم در روز 9 دى توى خیابان‌ها آمدند و موضع صریح خودشان را علنى ابراز کردند. دست‌هاى دشمن و تبلیغات دشمن نه فقط نتوانسته مردم را از احساسات دینى عقب بنشاند، بلکه روزبه‌روز این احساسات تندتر و این معرفت عمیق‌تر شده است.»[21]
معظم له در تبیین جایگاه ملت ایران پس از عبور از فتنه‌ی 88 می‌فرمایند: «در سال گذشته (1388) ملت ایران از یک امتحان عبور کرد، از یک فتنه عبور کرد. این معنایش فقط این نیست که حالا همه فهمیدند ملت ایران قوى است؛ بلکه معناى مهم‌تر آن این است که با این حرکت، با این قدرت بر عبور از فتنه و محنت، این ملت یک وضع جدیدى پیدا کرد؛ یک توانایى تازه‌اى در او به وجود آمد. تمام طول عمر انسان، قدم به قدم امتحان‌هاست. اگر ما بتوانیم بر هواى نفس خود غالب بیاییم، بتوانیم بصیرت خود را به کار بگیریم، بتوانیم موقع را بشناسیم، بدانیم کار لازم چیست و آن را انجام دهیم، این در ما یک مرتبه‌ى جدیدى از حیات به وجود مى‌آورد؛ این یک تعالى است، یک ترقى است.»[22]
نهم دی ماه
در این جا لازم است اشاره‌ای به حماسه‌ی تاریخی و ایمانی ملت بصیر ایران در دفاع از ولایت، اسلام و انقلاب داشته باشیم که حقاً و انصافاً از آن می‌توان به روزی تاریخی که دست الهی از آستین جامعه‌ی اسلامی ایران برآمد، تعبیر کنیم. به تعبیر رهبر فرزانه‌ی انقلاب: «قوى‌ترین و آخرین ضربه را ملت در روز 9 دى و 22 بهمن [1388] وارد کرد. کار ملت ایران در 22 بهمن، کار عظیمى بود؛ 9 دى هم همین جور. یکپارچگى ملت آشکار شد.همه‌ى کسانى که در عرصه‌ى سیاسى به هر نامزدى رأى داده بودند، وقتى دیدند دشمن در صحنه است، وقتى فهمیدند اهداف پلید دشمن چیست، نسبت به آن کسانى که قبلاً به آن‌ها خوشبین هم بودند، تجدید نظر کردند؛ فهمیدند که راه انقلاب این است، صراط مستقیم این است. در 22 بهمن، ملت همه با یک شعار وارد میدان شدند. خیلى تلاش کردند، شاید بتوانند بین ملت دودستگى ایجاد کنند؛ اما نتوانستند و ملت ایستاد؛ این پیروزى ملت بود. از 22 خرداد تا 22 بهمن - 8 ماه - یک فصل پرافتخار و پرعبرتى براى ملت ایران بود؛ این یک درس شد. آگاهى جدیدى به وجود آمد. فصل تازه‌اى در بصیرت ملت ایران گشوده شد.
این یک زمینه‌ى بسیار مهمى است. باید بر اساس این زمینه، حرکت کنیم.»[23]معظم له با اشاره‌ی ویژه به نقش لحظه شناسی انسان‌ها در تعیین سرنوشت خویش، 9 دی ماه 1388 را هم‌چون 23 تیر ماه 1378 روزی می‌داند که آحاد ملت با علم به وظیفه‌ی تاریخی خویش و تشخیص صحیح و بصیرانه، فتنه گران را ناکام گذارده و از آزمون الهی سربلند و پیروز بیرون آمدند: «ده سال قبل از این - 23 تیر [1378]...؛ آن روز هم نیاز لحظه‌ها بود؛ این یک کار متعارف و معمولى نبود. راهپیمایى مردم در 22 بهمن با همه‌ى عظمتى که دارد - که حالا عرض خواهم کرد - یک کار متعارف است، یک کار روان شده است، شناخته شده است، متوقع است که انجام بگیرد و انجام می‌گیرد؛ اما 23 تیر در سال 78، یک کار متعارف نبود، یک کار متوقع نبود؛ اهمیت داشت که این مجموعه بداند و بفهمد که این کار در آن شرایط، لازم است و آن را انجام بدهد. کار 9 دى ماهِ امسال هم همین جور بود.»[24]
نباید به فتنه گران رأی داد
این نوشتار را با نگاهی به وضعیت پیش روی کشورمان به پایان می‌بریم. هرچند فتنه‌ی 88 نقش بر آب گشت. اما فتنه گران و حامیان خارجی آنان کم و بیش هنوز هستند و رؤیای تکرار حوادث سال 1388 را در سر می‌پرورانند. هم‌چنین به جز اصحاب فتنه‌ی88، جریان‌های منحرف و فتنه انگیز دیگری هستند که مقاصد شومی برضد آرمان و ارزش‌های انقلاب در سر دارند که مهم‌ترین مانع در برابر اهداف آنان هوشیاری و حفظ بصیرت ملت است. با توجه به در پیش رو بودن انتخابات نهمین دوره‌ی مجلس شورای اسلامی، اشاره‌ی مقام معظم رهبری در خطبه‌های عید سعید فطر در خصوص هوشیاری درباره‌ی «ایجاد چالش‌های امنیتی در انتخابات امسال» خود می‌تواند، نشانگر حساسیت وضع آینده باشد. در این جاست که لازم است به بیانات تاریخی معظم له در سال آخر عمر مجلس سوم –که یکی از رادیکال‌ترین فضاهای سیاسی را در مجالس پس از انقلاب داشت و از قضا برخی اصحاب فعلی فتنه‌ی 88 نیز در آن جایگاه ویژه‌ای داشتند- مراجعه کنیم. آن زمان ایشان آشکارا مردم را از فتنه انگیزی‌های برخی سیاسیون آگاه نموده و خواستار عدم انتخاب مجدد آنان می‌گردند. ایشان در سخنان تاریخی خود فرمودند: «... بنده بسیارى از فتنه‌گری‌ها را در این مجلس [سوم] دیدم و به مردم نگفتم؛ چون نخواستم خاطر عزیز مردممان را آزرده کنم. گفتم، این دوران، مى‌گذرد و تمام مى‌شود و مى‌رود. مردم چگونه حاضرند به کسانى که فتنه گرى کردند و حقایق را در نظر آن‌ها باژگونه جلوه دادند، رأى بدهند که دوباره وارد مجلس شوند؟! البته تعداد فتنه‌گرها، معدود بود. اکثریت قاطع نمایندگان مجلس، از هر جاى کشور که بودند - چه از تهران و چه از شهرهاى دیگر - مردمانى شریف، دلسوز و علاقه‌مند بودند.
من مى‌خواهم این مطلب را به عنوان یک «معیار» به شما مردم عرض کنم: کسانى که چوب لاى چرخ مسؤولین کشور مى‌گذارند، در حرف زدن تقوا را رعایت نمى‌کنند، پای‌بندى ندارند و براى این که چهار نفر به آن‌ها علاقه‌مند و طرفدارشان شوند، هر چه به دهانشان مى‌آید، مى‌گویند، شایسته‌ى آمدن به مجلس نیستند. این، همان مطلبى است که من در یک سخنرانى دیگر، از آن به «فتنه‌گرها» تعبیر کردم. باید فتنه‌گرها شناسایى شوند و مردم به آن‌ها رأى ندهند.»[25](*)
پی‌نوشت‌ها:
[1]- بیانات مقام معظم رهبری در دیدار مردم قم در سالروز قیام 19 دی، 1389/10/19
[2]- بیانات در دیدار دانش‌آموزان‌در آستانه‌ی 13 آبان، 1389/08/12
[3]- خطبه‌هاى نماز جمعه‌ى تهران به امامت مقام معظم رهبرى، 8/5/1378
[4]- بیانات در دیدار با جمعی از طلاب و روحانیون، 22/9/1388
[5]- بیانات در دیدار مردم اصفهان در روز عید قربان، 1389/08/26
[6]- بیانات در دیدار هزاران نفر از مردم استان گیلان، 1389/10/08
[7]- بیانات در دیدار اعضاى مجلس خبرگان رهبرى 1389/06/25 ،
[8]- بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار اعضای ستاد بزرگداشت 9 دی، 21/9/1390
[9]- خطبه‌های نماز جمعه‌ی تهران، 1389/11/15
[10]- بیانات در بیست و دومین سالگرد امام خمینی(ره)، 1390/03/14
[11]- بیانات در دیدار اعضاى مجلس خبرگان رهبرى، 1389/06/25
[12]- همان
[13]- بیانات در دیدار مردم قم در سالروز قیام 19 دی، 1389/10/19
[14]- بیانات در دیدار هزاران نفر از بسیجیان استان قم، 1389/08/02
[15]- بیانات در دیدار مردم قم در سالروز قیام 19 دی، 1389/10/19
[16]- بیانات در دیدار هزاران نفر از مردم استان گیلان، 1389/10/08
[17]- خطبه‌های نماز جمعه‌ی تهران در روز 18 رمضان، 30/6/1387
[18]- بیانات در دیدار اعضاى مجلس خبرگان رهبرى، 6/126/1388
[19]- بیانات در جمع 110 هزار بسیجی در روز عید غدیر، 1389/09/04
[20]- دیدار با اعضای شوراى هماهنگى تبلیغات اسلامى، 29/10/1388
[21]- بیانات در اجتماع بزرگ مردم قم، 1389/07/27
[22]- بیانات در دیدار مردم اصفهان در روز عید قربان، 1389/08/26
[23]- بیانات در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی، 01/01/1389
[24]- بیانات در دیدار با اعضای شوراى هماهنگى تبلیغات اسلامى، 29/10/1388
[25]- بیانات در خطبه‌هاى نماز جمعه‌ی تهران، 07/01/1371
همین مطلب:
