حماسه‌سازان اصلی را فراموش نکنیم!

دستاوردهای عظیم جبهه حق در طول تاریخ رهاورد مجاهدت‌ها و پایمردی انسان‌های والایی بوده که در تبعیت از پیشوای جبهه حق و در مسیر آرمان‌ها از پای ننشستند و در این راه پرسعادت، گاه عزیزترین داشته‌های خود- یعنی جان خویش- را در طبق اخلاص نهادند.

سنت الهی این چنین است که کسانی مصداق واقعی آیه شریفه «إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَائِکَهُ أَلَّا تَخَافُوا وَ لَا تَحْزَنُوا و َأَبْشِرُوا بِالْجَنَّهِ الَّتِی کُنتُمْ تُوعَدُونَ» هستند که با زحمات و تحمل دشواری‌ها، گاه مسیر تاریخ را عوض می‌کنند و حماسه‌های ماندگاری را رقم می‌زنند.

تاریخ نهضت انقلاب اسلامی نیز به عنوان آخرین حلقه از حرکت جبهه حق، مملو از این حماسه آفرینی‌ها و جانفشانی‌های مردان حسینی‌تبار و زنان زینبی نسبی است که در پیروی از امام امت درخشیدند و نام از گمنامی یافتند. حماسه دفاع مقدس که یکی از زیباترین برگ‌های دفتر تاریخ این مرز و بوم است، حاصل درخشش این انسان‌های والا بود و این چنین جبهه‌های حق علیه باطل به دانشگاه انسان‌سازی بدل گشت که سرمایه عظیم انسانی انقلاب و نظام را پرورش داد. بسیج به عنوان شجره طیبه انقلاب حاصل گردهمایی چنین مومنانی بود که راه سعادت را در مسیر جهاد و شهادت یافتند.

این ایام که هفته به یادماندنی بسیج با تحقق توافق اخیر هسته‌ای ایران و کشورهای 1+5 تقارن یافته است و این موضوع به بحث اول محافل سیاسی و رسانه‌ای کشور و دنیا تبدیل شده است، بی‌انصافی است اگر از آنانی یاد نشود که در دستیابی جمهوری اسلامی ایران به این صنعت عظیم و راهبردی جهاد علمی و عملی نمودند. روشن است که دستاوردهای عظیم علمی کشورمان در فناوری راهبردی هسته‌ای دستاورد مجاهدت‌های خاموش مردانی بود که بیش از آنکه به دنبال نام و نان باشند، اعتلای انقلاب، نظام و کشور را جست‌وجو می‌کردند.

نام‌هایی همچون «احمدی روشن»، «علی محمدی»، «شهریاری» و «رضایی نژاد» را قبل از شهادتشان کمتر شنیده بودیم و این بدان معناست که این بزرگمردان و دیگر یاوران آنها در سنگر جهاد علمی را باید امروز بیش از همیشه ارج نهیم. بی‌شک موقعیت امروز کشور و ملت ایران که دشمنان را ناگزیر به پذیرش حقوق ملت ایران (ولو غیر رسمی) می‌کند، حاصل تلاش‌های شبانه روزی این بزرگمردانی است که در آخر جان خویش را تقدیم اسلام و انقلاب نمودند.

با هر سلیقه سیاسی، غیرمنصفانه است اگر نپذیریم، برتری موضع جمهوری اسلامی ایران در مذاکرات نسبت به 10 سال پیش (یعنی زمانی که مصلحتاً مجبور به تعلیق کامل و پذیرش داوطلبانه پروتکل الحاقی شدیم) حاصل رهبری داهیانه امام خامنه‌ای (مدظله العالی)، استقامت ملت ایران و نیت و عمل خالصانه این سنگرداران جهاد علمی بود. به راستی اگر حاصل تلاش این بزرگواران در ساخت 19هزار دستگاه سانتریفیوژ، تکمیل چرخه تولید سوخت هسته‌ای و حتی ایجاد نسل‌های جدید فناوری در این عرصه نبود، تیم مذاکره کننده ما در مقابل دشمنان زیاده‌خواه ملت ایران، چه چیز را برای وقوع یک توافق عرضه کنند.

آری! اگر امروز با دست پر در پای میز مذاکره نشسته‌ایم نباید فراموش کنیم که در حقیقت در سر سفره پر برکت مجاهدت شهدای هسته‌ای هستیم که حق انتخاب داریم و دشمن نمی‌تواند همه عزت و آبروی نظام اسلامی را مطالبه نماید. نرمش قهرمانانه امروز ما به برکت ایستادگی 10 ساله شهدای جهاد علمی بود و امروز همه ما- باز هم تأکید می‌شود با هر سلیقه سیاسی- باید در درجه نخست قدردان تلاش و مرارت‌های این بسیجیان سنگر جهاد علمی باشیم.

بدون شک بزرگ‌ترین قدردانی و ارج نهادن به این جایگاه عظیم و والا، استمرار خطی است که به پای آن خون این گوهران بی‌همتا ریخته شده است و به تعبیر دقیق و زیبای رهبر معظم انقلاب اسلامی مصداق واقعی پیروی از خون این شهیدان، یعنی «ایستادگی در برابر زیاده‌خواهی‌ها همواره باید شاخص خطّ مستقیم حرکت مسئولان این بخش باشد‌ و چنین خواهد بود ان‌شاء‌الله.»

همین مطلب:

روزنامه جوان-حماسه‌سازان اصلی را فراموش نکنیم!