فراموش نمیکنیم
فراموش نمیکنیم
فتنه ۸۸ تنها آنچیزی نبود که توی خیابان بهوسیله تعدادی آدم دیده شد؛ این یکچیز ریشهداری بود، یک بیماری عمیقی درست کرده بودند، اهدافی داشتند، زمینهها و مقدمات فراوانی برایش چیده شده بود، کارهای بزرگی شده بود و هدفهای بسیار خطرناکی دنبال این کار بود که با این برخوردهای گوناگون سیاسی و امنیتی و اینها حل نمیشد؛ یک حرکت عظیم مردمی لازم داشت که این حرکت، حرکت ۹ دی بود؛ آمدند بساط فتنه و فتنهگران را در هم پیچیدند. لذا حادثه ۹ دی یک حادثه ماندنی در تاریخ ماست. من آن سال هم گفتم که این حادثه، حادثه کوچکی نیست. این حادثه، شبیه حوادث اول انقلاب است. این حادثه بایستی حفظ شود، بایستی گرامی داشته شود. » این جملات حکیمانه رهبر معظم انقلاب را میتوان روایتی کوتاه اما پرمغز و ژرفاندیشانه از فتنه و حماسه 9 دی دانست.
پنجمین سالگرد حماسه نهم دیماه را در حالی پشت سر گذاردیم که میتوان نهم دیماه 1393 را نیز امتدادی از 9 دی 1388 و سنجهای برای میزان بصیرت خواص و نخبگان کشور دانست. امسال به رغم آنکه حرکتی عظیم و درخور تحسین در سراسر کشور برای بزرگداشت این روز تاریخی شکل گرفت، اما روشن شد که برخی مردودان فتنه همچنان حاضر بر چشم باز کردن به واقعیتها نیستند.
بررسی موردی روزنامههای زنجیرهای و نیز برخی روزنامههایی که از بیتالمال ارتزاق میکنند، نشان میدهد نوعی «بایکوت رسانهای» در قبال حماسه بصیرت در پیش گرفته بودند. کافی است به صفحه نخست روزنامههای شرق، اعتماد، جمهوری اسلامی، اطلاعات، مردمسالاری، شهروند، فرهیختگان، مردم امروز و ابرار روز سهشنبه نهم دی 1393 مراجعه کنیم تا فهرست روزنامههایی که چشم بر روی حقیقت تاریخی این روز بستند، تکمیل گردد.
طبعاً از روزنامههای زنجیرهای که از آبشخور مالی و فکری کانونهای قدرت و ثروت تغذیه میگردند و طی دو دهه اخیر ثابت کردهاند که میانهای با ارزشهای انقلاب اسلامی ندارند، انتظاری بیش از این نمیرود. اما سؤال اینجاست که مطبوعاتی که در حال حاضر از بودجه عمومی و بیتالمال ارتزاق میکنند، چگونه ژست اپوزیسیونی گرفته و این روز ملی و تاریخی را بایکوت میکنند؟ آیا مدیران مسئول روزنامههایی همچون جمهوری اسلامی، اطلاعات، شهروند و فرهیختگان –که به نحوی وابسته به بخش عمومی و در حقیقت متعلق به مردم هستند- در پیشگاه ملت و تاریخ پاسخی برای اغماض خود در برابر حماسه فراموشنشدنی ملت دارند؟
درعینحال در سوی دیگر شاهد اقدامات مثبت و پویای رسانههای جبهه مؤمن انقلاب اسلامی در پاسداشت این روز حماسی بودیم که نمونههای بارز آن را در روزنامهها و پایگاههای اینترنتی میشد مشاهده کرد که تلاش کردند با بازخوانی فتنه پیچیده و عمیق 88 و نیز تبیین حماسه ملت ایران در 9 دی، وظیفه خود را در قبال انقلاب و نظام ایفا کنند.
علاوه بر اینها شایسته است از اقدام پسندیده جمعی از فعالان فضای مجازی که با پیگیری پویش «فراموش نمیکنیم» خیانت بزرگ فتنهگران و حماسه عاشورایی ملت ایران را بازخوانی کردند، تقدیر گردد.
اقدامات قابلذکر اما درخور تأمل دیگری که باید بدان اشاره کرد، فعالیتهای رسانه ملی در پاسداشت این روز و تبیین مفاهیم مرتبط با آن است که عمدتاً درخور تحسین و شایسته تقدیر است. با این حال در خصوص یکی از مستندهای پخششده از رسانه ملی با عنوان «دهم» که در سه قسمت پخش گردید، نگاههای متفاوتی وجود دارد. منتقدان این مستند معرفی «موسوی و کروبی» بهعنوان سران فتنه و نپرداختن به دیگر اصحاب داخلی فتنه و شائبه تأیید روایتی که فتنه را ناشی از مناظرهها میداند از مهمترین وجوه انتقاد خود به این گزارش مستندگونه میدانند. در عین حال موافقان آن، استفاده از تصاویر منتشرنشده، تلاش برای اقناع منطقی و نیز توجه به مخاطبان گستردهتر را از نقاط مثبت این مستند میدانند. در هرحال به نظر میرسد از صداوسیما بحق انتظاری بیش از آنچه رفت، میرود.
در کنار این هم همچنان اندک پادوهای سیاسی و رسانه جریان فتنه تلاش کردند با ارائه روایتهای انحرافی و توهمی از فتنه 88 و تقلیل آن، تلاش برای دفاع از سران محصور فتنه و اقداماتی از این دست، نعش مرده فتنه را احیا کنند که البته موفق نبوده و اندک هواداران سابقشان نیز با بیتفاوتی از کنارشان عبور کردند.
9 دی 1393 نیز گذشت و ثابت شد که تلاشها برای منسی شدن فتنه و عادیسازی وضعیت فتنهگران به جایی نخواهد رسید. بار دیگر ثابت گردید این بخش تأملبرانگیز تاریخ انقلاب، بیش از همه مقاطع در خور بازخوانی و مداقه است و منافع جریانات و بازیگران سیاسی نمیتواند قرائتهای قلب شده و مضحک را از این مقطع تاریخی بر افکار عمومی مسلط کند یا آن را به فراموشی بسپارد.
به بیان رهبر معظم انقلاب اسلامی «من خواهش میکنم اگر چنانچه مسائل سال ۸۸ را مطرح میکنید، مسئله اصلی و عمده را در این قضایا مورد نظر و در مدّ نگاهتان قرار دهید؛ آن مسئله اصلی این است که یک جماعتی در مقابل جریان قانونی کشور، به شکل غیرقانونی و به شکل غیرنجیبانه ایستادگی کرده و به کشور لطمه و ضربه وارد کردند.
این را چرا فراموش میکنید؟ البته ممکن است در گوشه و کنار یک حادثه بزرگ زد و خوردهایی انجام بگیرد که انسان نتواند ظالم را از مظلوم تشخیص دهد یا یک نفر در موردی ظالم، در موردی مظلوم باشد، این کاملاً امکانپذیر است اما در این قضایا، مسئله اصلی گم نشود. خب، در انتخابات سال ۸۸، آن کسانی که فکر میکردند در انتخابات تقلب شده، چرا برای مواجهه با تقلب، اردوکشی خیابانی کردند؟ چرا این را جواب نمیدهند؟ صدبار ما سؤال کردیم، نه در مجامع عمومی، نخیر، به شکلی که قابل جواب دادن بوده اما جواب ندارند.
خب، چرا عذرخواهی نمیکنند؟ در جلسات خصوصی میگویند ما اعتراف میکنیم که تقلب اتفاق نیفتاده بود. خب، اگر تقلب اتفاق نیفتاده بود، چرا کشور را دچار این ضایعات کردید؟ چرا برای کشور هزینه درست کردید؟ اگر خدای متعال به این ملت کمک نمیکرد، گروههای مردم به جان هم میافتادند، میدانید چه اتفاقی میافتاد؟ میبینید امروز در کشورهای منطقه، آنجاهایی که گروههای مردم مقابل هم قرار میگیرند، چه اتفاقی دارد میافتد؟ کشور را لب یک چنین پرتگاهی بردند؛ خداوند نگذاشت، ملت هم بصیرت بهخرج دادند. در قضایای سال ۸۸، این مسئله اصلی است؛ این را چرا فراموش میکنید؟»
فارغ از همه روایتها و بداخلاقیهای برخی جریانات سیاسی و رسانهای، آنچه نمیتوان بهسادگی از کنار آن گذشت آن است که آنچه در فتنه 88 در مقابل ملت ایران و امنیت و آرامش او ایستاد، دشمنی غدار بود که از پادوهای داخلی خود برای شکاف اندازی در صفوف ملت ایران بهره گرفت. آری نمیتوان خباثت طینت و نقشه شوم نظام سلطه را فراموش کرد و 9 دی امسال نیز فرصتی برای بازخوانی و مداقه در این حقیقت بزرگ بود. 9 دی امسال فرصتی برای یادآوری توطئهای بود که بصیرت، خنثیکننده آن بود. اینچنین است که بار دیگر باید فریاد بزنیم که «فراموش نمیکنیم.»