عزت شهروندان ایرانی را قربانی نکنیم
عزت شهروندان ایرانی را قربانی نکنیم
حج اجتماعی بزرگ و فراگیر اسلامی است که این فریضه همه‌ساله در موسم خاص تکرار می‌شود. در سال 1394 هجری شمسی، یکی از تلخ‌ترین و غمبارترین ادوار اقامه این فریضه رقم خورد و طی دو فاجعه ناگوار هزاران تن از حجاج بیت‌الله الحرام، به شهادت رسیدند. در فاجعه نخست، سقوط جرثقیل در صحن مسجدالحرام به شهادت بیش از 100نفر از حجاج انجامید و در فاجعه دوم که بزرگ‌تر بود، بیش از 7هزار نفر از حجاج در سرزمین منا گرفتار حادثه‌ای مشکوک شده و در اثر ازدحام و عدم امدادرسانی مناسب، در حالت احرام به شهادت رسیدند. این حج تلخ، البته برای ایرانیان تلخ‌تر بود، چراکه کشور ما در صدر فهرست کشورهای قربانی هر دو حادثه بود و حجاج ایرانی تلخکامی از دست رفتن همسفران‌شان و تبدیل‌شدن عید قربان به عزای عمومی را از یاد نمی‌برند.
بی‌مسئولیتی و خباثت رژیم آل‌سعود در هر دو ماجرا و نیز نگرانی‌های ناشی از تکرار وقوع چنین حوادثی، سبب شد ایرانیان برای حضور در حج بااحتیاط کامل و در نظر گرفتن همه جوانب تصمیم بگیرند و در مقابل رژیم آل‌سعود با سنگ‌اندازی، موجب صد‌عن‌سبیل‌الله و تعطیلی حج ایرانیان شد. حال زمزمه‌هایی برای بررسی امکان تشرف به این سفر معنوی برای سال آینده مطرح است و مقدمات اعزام هیئتی به حجاز برای مذاکره در این باب در حال انجام است. آنچه که لزوم تأمل بیشتر برای این تصمیم مهم را نشان می‌دهد، خبری است که اخیراً به نقل از رسانه‌های سعودی منتشر شد. بر اساس این خبر دادگاهی که مأمور رسیدگی به حادثه سقوط جرثقیل در مسجدالحرام بود، بدون صدور رأی این پرونده را مختومه اعلام کرد. نتیجه‌ای که البته با توجه به روحیه و مرام سعودی‌ها چندان غیرمنتظره نیست، اما حجت را بر بسیاری تمام می‌کند. در واقع می‌دانیم که دولت سعودی به‌عنوان میزبان حجاج و مسئول تأمین امنیت حج و عمران مسجدالحرام نمی‌تواند خود را در پرونده حادثه مسجدالحرام کنار بکشد و از سویی به‌طور مشخص پیمانکار متخلفی در این میان وجود دارد. چگونه است که در مقابل دماء محترمه مسلمین این‌گونه بی‌تفاوت و بی‌مسئولیت برخورد می‌کند؟ واقعیت آن است که چنین رفتارهای گستاخانه آل‌سعود ناشی از برخی انفعال‌ها است. به یاد داریم یکی از شعارهای آقای روحانی در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، «احترام و عزت به پاسپورت ایرانی» بوده است، چگونه در مقابل فاجعه تلخی که تعدادی از هم‌وطنانمان مظلومانه و بعضاً به‌طور مشکوکی در خارج از کشور به شهادت رسیدند، می‌توان بی‌تفاوت بود؟ حتی اگر برای «دیپلماسی التماس و لبخند» دماء محترمه مسلمین فاقد ارزش است به‌خاطر عمل به وعده داده‌شده در مورد پاسپورت ایرانی هم که شده، انتظار برخورد عزتمندانه‌تری در مواجهه با زیاده‌خواهی‌های آل‌سعود می‌رفت، اما آنچه در عمل مشاهده می‌شود، چیز دیگری است. نمونه بارز این رویکرد را می‌توان نوع اتخاذ مواضع در برابر آل‌سعود دید.
چندی پیش آقای ظریف طی سخنانی در داووس درباره چالش بین ایران و عربستان گفت: «من دلیلی نمی‌بینیم که ایران و عربستان سیاست‌های خصمانه علیه هم داشته باشند. می‌توانیم برای ثبات در آینده منطقه همکاری کنیم. می‌توانیم باهم همکاری کنیم تا به بحران در سوریه، یمن و بحرین پایان دهیم. » پس از آن و درست یک روز بعد از اظهارات علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان مبنی بر عدم قصد ایران بر سرنگونی حکومت سعودی، «عادل الجبیر» وزیر خارجه عربستان سعودی در اظهاراتی سخیف مدعی می‌شود ایران برای بهبودی روابطش در منطقه باید سیاست‌های خصمانه خود را متوقف کند. وزیر خارجه عربستان سعودی البته چند روز بعد پا را از حد فراتر گذاشت و به اتهام‌های واهی روی آورد و ایران اسلامی را به دست داشتن در عملیات تروریستی در امریکای لاتین و اروپا متهم کرد. الجبیر در مصاحبه با مجله فرانسوی «لیبراسیون» مدعی شد: «بی‌اعتمادی به ایران در میان بسیاری از کشورها مشترک است و این کشور بایستی همواره تحت نظر باشد تا به تعهدات بین‌المللی‌اش احترام بگذارد. ایران در حملات تروریستی در اروپا و امریکای لاتین دست دارد و روابط ما به دلیل سیاست‌های تجاوزکارانه و خصمانه و دخالت این کشور در امور همسایه‌اش مختل شده است.»
ادامه این اتهام‌زنی‌های سعودی به ایران از یک‌سو و از سویی هم نرمش نشان دادن دیپلمات‌های ایران در مقابل عربستان باعث شده است رسانه‌های عربی از تسلیم شدن تهران در مقابل ریاض سخن بگویند. وب‌سایت خبری «بوابه القاهره» با اشاره به سخنان اخیر ظریف درباره عربستان سعودی، زیر عنوان «ایران تسلیم قاطعیت سعودی شد» نوشت: «ظریف گفته است که دلیلی نمی‌بیند که ایران با عربستان سعودی دشمنی کند. این سخنان وزیر خارجه ایران نشان داد که تهران در مقابل قاطعیت سعودی سر تسلیم فرود آورده است.»
چه بخواهیم و چه نخواهیم، رفتار دیگران نتیجه و بازتابی از نوع رفتار ما است و تلخی ماجرا آنجا است که در اثر انفعال، حتی موجودیت‌های پوشالی چون رژیم آل‌سعود نیز تلاش می‌کنند، مواضعی برای تحقیر ملت ایران اتخاذ کنند.
اکنون موضوع تشرف یا عدم تشرف به حج سال آینده مطرح است. لازمه حضور ایرانیان در این فریضه الهی، وجود فضا و شرایط مناسب برای اقامه کامل این فریضه و نیز وجود امنیت کافی و حفظ حرمت و عزت شهروندان ایرانی است. شاید آنها که هنوز خواب «برجام منطقه‌ای» را می‌بینند و به‌خاطر آن حتی حاضرند عزت شهروندان ایرانی را قربانی کنند یا آنان که حفظ موقعیت شغلی و اجتماعی خود را به هر قیمتی طلب می‌کنند، دیگرگونه بیندیشند یا حتی تصمیم بگیرند، اما ملت ایران از خون 500شهید ایرانی فاجعه منا و مسجدالحرام به‌راحتی نخواهند گذشت.
همین مطلب:
