رایگاه

جوان ایرانی و 22 خرداد

باخودمی گویی:“بازهم انتخابات ؟!!چه قدر انتخابات؟وقت ملت راگرفته اند؟“ بعضی ها هم که معمولا از زمین وزمان ناراضی اند وبه ترک دیوار بدبین(!)،با تبختر خاصی می گویند:“بابا!نتیجه انتخابات که از قبل معلومه!این ها از قبل تصمیمشونو گرفتن“ حالا چه این جمله آخر رابگویید چه نه، نتیجه اش فرق نمی کند،چون آخرش هم می گویید:“من که رای نمی دهم!“

”آره ،تو رای نخواهی داد،چون به فکر کشورت نیستی!، چون به فکر هم وطن هات نیستی ،چون به فکر آینده خودت نیستی!و... فقط برات مهمه که درسها تو بخونی،آخر ترم درسهاتو پاس کنی ،پروژه استادارو بپیچونی (!)،اگه فرصت شد با رفقا برین تفریح و...(البته تفریحات سالم!)دغدغه اصلی ات اینه که سریال جومونگ و یوزارسیف ومرد چندهزار چهره و برنامه 90و... ترک نشد اگه هم اتفاقی نگاهت جلوی روزنامه فروشی به روزنامه ها افتاد یا سریع بری سراغ ”ورزشی ها“ تا آخرین دعواهای بین سرمربی لولهنگ سازی دشت کویر وهیئت مدیره این باشگاه وآخرین نقل وانتقالات نیم فصل لیگ برترو... رو بدونی ویا اینکه بری سراغ مجلات ”زرد“ شبه خانوادگی وجدیدترین اخبار ازدواج های هنرپیشه ها ومصاحبه با سوپراستار(!) سریال یوزارسیف واینکه ”جومونگ قصد ازدواج با یانگوم را ندارد روبخونی!“.البته این جملات خطاب به شما نبود.خطاب به شخصی فرضی بود که این مسائل را ارجح میدانست.حالا شما(وشایدهم اون شخص فرضی !) می‌پرسید: به من چه که کی رای میاره؟، خب! من هم ازشما می پرسم ”به من وشما چه که دعوای هیئت مدیره وسرمربی لولهنگ سازی سر چیه؟“ ویا اینکه ”سوپراستار سریال یوزارسیف(!) قصد ازدواج داره یا نه واینکه چرا یانگوم به جومونگ جواب رد داد؟“ به نظر شما  دانستن این مسائل در آینده شخصی شما چه تأثیری خواهد داشت؟ از این بحث که بگذریم، سوال های مهمتری مطرح می شود. را بطه «جوانان ایرانی» با انتخابات ریاست جمهوری چیست؟ اساساً انتخابات ریاست جمهوری چه اهمیتی دارد برای جوان ایرانی خواهد داشت؟

می دانیم که رئیس جمهور به عنوان عالی‌ترین مقام  اجرایی کشور،  اداره‌ی امور گوناگون کشور را در 4 سال آینده برعهده خواهد داشت.  پیشبرد شاخصه های ژیشرفت و توسعه کشور  در حوزه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور در 4 سال آتی  بر عهده رییس‌جمهور است.

این که «رییس جمهور ما در 4 سال آینده که باشد؟» دقیقاً در حل بسیاری از مشکلات اصلی جوان ایرانی موثر است! میلیون ها جوان ایرانی حل مشکلات اصلی خود هم‌چون اشتغال، ازدواج، مسکن و... را ار از رئیس‌جمهور خود انتظار دارند.

حال خود قضاوت کنید « این که چه کسی رئیس‌جمهور آینده ما باشد؟» مهم تر است یا آن که «سرمربی باشگاه لولهنگ سازی به چه می اندیشد؟» ویا آن که «جومونگ و یانگوم کی به تفاهم می رسند؟»

اما نامزدهای انتخاباتی نیز نمی توانند از مشکلات جوانان ایرانی غافل شوند. اکثریت جمعیت واجد شرایط رأی دادن در کشور ما را جوانان را تشکیل می دهند و این نشان‌دهنده‌ی آن است رأی جوانان این کشور در انتخاب رییس‌جمهور بیش‌ترین تأثیر را دارد.

در طول چند دوره انتخابات قبل (علی الخصوص در بیست سال گذشته که جمعیت جوانان کشور روبه فزونی نهاده است.) در دوره مختلف، کاندیداهای ریاست جمهوری کم و بیش شعارهایی را مطرح کرده اند که مخاطب اصلی آن را جوانان قرار داده اند.

برخی نیز به دنبال آن بوده اند که به انحای مختلف بتوانند رأی جوانان ایرانی را به سمت خود بکشانند؛ از به کار بردن پیاپی عبارت «بیایید جوانان را دریابیم» در سخن‌رانی های مختلف تا حتی توجه به نکاتی هم‌چون استفاده از لباس ها  و رنگ‌آمیری محاسن (به قول خودمون خوش‌تیپ شدن!)

اما به راستی جوان ایرانی برای انتخاب اصلح باید به چه معیارهایی توجه کند؟ آیا او فقط باید به دنبال او باشد که خوش‌تیپ‌تر است و یا آن که چهره ای جذاب دارد، دیگری کاری به  آن نداشته باشد که آیا او واقعا لایق است یا نه؟ اگر بنا بود به خوش‌تیپ بودن کاندیداها رأی دهیم که باید به جای مدیران سیاسی، دنبال سوپر استارهای سینما و سیما(!) باشیم.

اما جوان ایرانی می‌داند که رئیس جمهور و اصلح و لایق، کسی است که عالی ترین مقام اجرایی کشور را بداند، لحظه‌ای از خدمت‌رسانی به مردم کشورش کوتاهی نکند، خستگی‌ها او را از پای ننشاند و نیز در مقابل آنان که خیر و صلاح میهن‌مان را نمی‌خواهند، لحظهای سر تعظیم فرو نیاورد.

جوان ایرانی می‌داند که رئیس جمهوری لایق کسی است که ایران را به معنای حقیقی کلمه( ونه شعار) برای همه ایرانیان بداند و حتی فکر حل مشکلات آن پیرمرد و پیرزن روستایی باشد که از ساده‌ترین امکانات اولیه نیز محروم‌اند و استخوان فقرا و محرومین را زیر چرخ‌های توسعه و تقویت آقازاده‌ها، خرد نسازد.

و جوان ایرانی بیش‌تر از این‌ها می‌داند.

میداند که در 22 خرداد 88 چه باید بکند و کشورش را به دست مدیری شجاع، لایق، کوشا و دلسوز بسپارد...