مظاهر قدرت سخت و نرم انقلاب‌اسلامی
مظاهر قدرت سخت و نرم انقلاب‌اسلامی
در هفته‌ای که گذشت دو یوم‌الله را پشت سر گذاشتیم، روز‌هایی که به فضل الهی اراده مؤمنین ظهور و بروز یافت و جبهه حق قدرت‌نمایی کرد. یوم‌الله نخست با شلیک ده‌ها موشک سپاه پاسداران انقلاب‌اسلامی تحقق یافت که هم دشمن صهیونیستی را عقب راند و هم دل‌های مؤمنان و مستضعفان را در اقصی‌نقاط عالم شاد کرد. از همه زیباتر فریاد پر از هیجان کودکان فلسطینی در غزه و کرانه باختری بود که با شمارش این شهاب‌های آسمانی، آن‌ها را بسان ستاره‌های بخت رهایی این سرزمین غصب‌شده می‌دیدند.
یوم‌الله دوم در «جمعه نصر» تحقق یافت که نمایی تام و تمام از الگوی امام و امت در جامعه اسلامی را به رخ جهانیان کشید. حضور انبوه و فراتر از تصور امت مسلمان در نماز جمعه به امامت رهبر معظم انقلاب و استماع خطبه‌های ایشان بار دیگر رابطه عمیق و لطیف میان امام و امت را ترسیم کرد.
این‌ها قدرت واقعی انقلاب‌اسلامی را نشان می‌دهد، قدرتی که با وجود گذشت نزدیک به نیم‌قرن همچنان بالنده و پابرجاست و البته دشمنانش هنوز هم در فهم آن عاجزند. به همین دو یوم‌اللهی که پشت سر گذاشتیم دقت کنید. اولی، مظهر قدرت سخت انقلاب‌اسلامی در برابر دشمنان و بدخواهان و دومی مظهر قدرت نرم و محبت ولایت بی‌نظیر میان رهبر و پیروانش است. گویی مصداقی به‌روز از این آیه شریفه را می‌بینیم که چگونه پیروان رسول‌الله به حضرتش تأسی کرده‌اند: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَی الْکفَّارِ رُحَمَاءُ بَینَهُمْ». بدین‌ترتیب می‌توان گفت این دو یوم‌الله مظهری تازه از قدرت سخت و نرم انقلاب‌اسلامی است.
پیش‌تر در ماجرای شهادت سردار دل‌ها حاج قاسم سلیمانی نیز همین قدرت‌نمایی توأمان را دیدیم. در آن روز‌های تلخ فراق سردار، هم پایگاه ارتش ایالات‌متحده در عین‌الاسد در هم کوبیده شد که بعد از ۷۰ سال نخستین هجوم آشکار و علنی یک دولت به پایگاه‌های امریکا بود و شجاعت و قدرت سخت انقلاب‌اسلامی اعجاب تحلیلگران و ناظران را برانگیخت. همچنین تشییع ده‌ها میلیونی شهیدان مقاومت در شهر‌های عراق و ایران نشان از همان محبت عمیقی بود که بنیان‌های قدرت نرم انقلاب‌اسلامی بر آن استوار بود. نماز جمعه میلیونی ۲۷ دی ۱۳۹۸ هم که با حضور رهبر معظم انقلاب‌اسلامی برگزار شد، همین معنا را به اکمال رساند و می‌توان گفت در آن حادثه تلخ، هرچند غمی بزرگ بر دل‌های ما نشست، اما این ایام‌الله مرهمی بر دل‌های زخمی امت و مایه ناامیدی
دشمن شد.
این‌گونه حماسه‌های تاریخ‌ساز و احیاگر را تنها در قالبی همچون ۲۳ تیر ۱۳۷۸ و ۹ دی ۱۳۸۸ می‌توان تحلیل و ارزیابی کرد. چه زیباست که ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ ملت انقلابی تهران، آغوش خود را به‌سوی بت‌شکن بزرگ، خمینی کبیر باز می‌کند و ۱۰ سال بعد در ۱۴ خرداد ۱۳۶۸ با همان حضور میلیونی او را تا دیار ابدی بدرقه می‌کند. ۱۰ سال بعد حضور مردم در ۲۳ تیر ۷۸، آبی است بر آتش فتنه تجدیدنظرطلبان و ۱۰ سال بعد از آن در ۹ دی ۱۳۸۸، تومار فتنه پیچیده ۸۸ به دست ملت، درهم پیچیده می‌شود. گویی آزمونی مکرر در پیش روی ملت ایران قرار داده شده و هر چندسال از این آزمون خطیر سربلند بیرون می‌آیند. ایام‌الله مهرماه ۱۴۰۳، همچون ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، ۱۲ بهمن ۵۷، ۱۴ خرداد ۶۸، ۲۳ تیر ۷۸، ۹ دی ۸۸ و دی‌ماه ۱۳۹۸ در ذهن‌ها ماند و تاریخی شد.
خداوند متعال در قرآن به پیامبرش فرمان می‌دهد: «ذَکرْهُمْ بِایام‌الله» (روز‌های خدا را به آن‌ها یادآوری کن). حضرت امام راحل (ره) هم در سخنان خویش می‌فرمایند: «باید یادآوری کنید این ایام‌الله را. چنانچه کردید، از یاد نباید برود این ایام‌الله برای اینکه این ایام‌اند که آدم سازند. این ایام است که جوان‌های ما را از عشرتکده‌ها بیرون می‌آورد به میدان جنگ می‌برد. این ایام الهی هست که ملت ما را بیدار می‌کند، و بیدار کرد. امر می‌کند: ذَکرْهُمْ بِایام‌الله؛ «ایام‌الله» را در ذکر مردم وارد کن. یادتان نرود این ایام بزرگی که بر ملت ما گذشت، و ایام‌الله بود؛ مثل ۱۵ خرداد؛ مثل ۱۷ شهریور.» باید این روز‌های الهی و تاریخ‌ساز را در قاموس قطور تحولات بنیادین و تاریخی نبرد حق و باطل ثبت کرد و نگذاشت غبار فراموشی عظمت این روز‌های بزرگ را از چشمان آیندگان پنهان سازد.
همین مطلب:
