ویروس دلسوزیاب!
شیوع ویروس کرونا در کشور‌های مختلف جهان، از جمله ایران، علاوه بر آنکه یک پدیده زیستی و مرتبط با سلامت جسمی انسان است، ابعاد روحی و اجتماعی مهمی نیز دارد که در جای خود باید مورد مداقه قرار گیرد. هرچند شیوع این ویروس در کشور‌هایی که تفرد و فردگرایی (individualism) در بافتار اندیشه اجتماعی و سیاسی جامعه‌شان نهادینه شده، موجب غلبه خوی حیوانی و منفعت‌جویی شد، اما در کشور ما ویژگی‌های مثبتی را نیز آشکار کرد که مهم‌ترین آن تقویت روحیه مواسات، همدلی و همیاری بود که در ذات جامعه ایرانی وجود داشت و در هنگامه بلا به رخ جهانیان کشیده شد.
جنبش دانشجویی به عنوان مجموعه ای که خارج از صحنه مناسبات سیاسی ناظری هوشمند و بازویی توانمند در تحلیل و ارایه راهکارهای کارشناسانه برای رخدادها و جریان های فعال سیاسی کشور محسوب می شود، نقش مهم و جایگاه ویژه ای در عرصه سیاسی ایران اسلامی برعهده دارد. بر همین اساس لازم و ضروری به نظر می رسد تا در روزگار کنونی ما جنبش های دانشجویی پخته تر و منسجم تر از گذشته ایفاگر نقش های محوری و کلیدی مباحث سیاسی در ابعاد داخلی و خارجی باشند.