رایگاه

این زمانه خطیر؛ انتخابات و چند نکته!

چند روزی است که دوستان عجیب پاپی می شوند که چند سطری در باب انتخابات که اتفاقاً مهمترین مسئله روز هم هست، بنویسم. البته در باب انتخابات حرف بسیار داشته و دارم، اما ترجیح می دادم بعد از اعلام نتایج احراز صلاحیت ها بنویسم. اما شرایط کنونی ایجاب می کند که نکاتی را اشاره کنم:

1- اولاً تا وقتی شورای نگهبان که یگانه مرجع ذی صلاح تعیین صلاحیت است، صراحتاً نتایج احراز صلاحیت ها را اعلام نکرده، اعلام حمایت از افراد چندان منطقی نیست. خصوصاً اینکه برخی افراد و من جمله برخی بزرگان از برخی کاندیداها با عنوان «اصلح» تعبیر کرده اند. ضمن احترام به عقیده افراد باید به دوستان یادآور شویم اقدام به اصلح شمردن کسانی که صلاحیتشان برای ریاست جمهوری هنوز توسط مرجع ذی صلاح احراز نشده معنای و مفهوم خوبی ندارد! (اگر جمله معنای خوبی ندارد مبهم است، بفرمائید توضیح می دهم.)

2- با توجه به اینکه رئیس جمهور و مشاور خاصش(!) تمام قد وارد گود شده اند و سابقه شخصیتی ایشان هم نشان از کوتاه نیامدن در اینگونه امور دارد در مورد ماجرای کاندیدای دولت چند احتمال وجود دارد: اول اینکه مشایی رد صلاحیت شود که اتفاقا احتمالش هم قوی تر است. در این صورت یا احمدی نژاد به قانون تمکین خواهدکرد (که ان شاءالله اینگونه است) و یا نخواهد کرد که فعلا هم یک زمزمه های اینچنینی را مطرح کرده است. دوم اینکه مشایی تأیید و وارد رقابت شود. با توجه به اینکه احتمال اول قوی تر است، ممکن است در روزهای آتی شاهد تلاشهایی برای اخلال در ثبات و آرامش جامعه باشیم که بیش از همه هوشیاری خودی ها و دلسوزان انقلاب را می طلبد.

3- ورود آقای هاشمی که از مدتها قبل در مظان بود! نشان داد که دست های بیگانه هنوز هم در دور و اطراف نخبگان سیاسی ما جا خوش کرده اند. با توجه به اینکه نقطه مطلوب جریان انحرافی، ایجاد دوقطبی با هاشمی است و هاشمی هم آمده است که به تعبیر خودش خیلی حرفها را بزند، احتمال یک بی ثبات سازی دو سویه دور از انتظار نخواهد بود.

البته احتمال نه چندان قوی در مورد رد صلاحیت هاشمی هم مطرح است که طبعاً هزینه هایی را به همراه خواهد داشت:

حال فضا را یک بار کلاً مرور کنیم: در یک سو یکی از فعالان داخلی فتنه 88 نامزد انتخاباتی 92 شده و همه جریان فتنه داخل و خارج، بخشی از ضد انقلاب و رسانه و اتاق های فکر های نظام سلطه از او همه جانبه حماین می کنند. در یک سوی دیگر نامزد حداکثری جریان انحرافی، کسی که 8 سال است ارزشهای و بنیانهای دینی جامعه را به بازی گرفته و در سر سوداهای کذایی دارد با تمام توان قوه مجریه قرار دارد. و این طرف هم اصولگرا ها (که ماشاءالله همگی هم لحظه ای احساس تکلیف رهایشان نمی کند!)

در مقابل این صحنه آرایی ما ملت هستیم و شورای نگهبان! اگر شورای نگهبان فتنه را رد کند و انحراف را بپذیرد باید منتظر فریادهای گروهی باشد و اگر عکس این باید منتظر فریادهای گروه دیگر. (دقت کنید که فقط هم فریاد نیست. یک گروه اقتصاد کشور را در دست دارد که در یک روز قیمت روغن نباتی و البته قلب و اعصاب مردم را بالا پائین می کند و گروه دیگر با احساس تکلیفش دلار و ارز را بالا پائین!) اگر هر دو رد کنید اصلاً دور از انتظار نخواهد بود صف آرایی و هم افزایی همچون جنگ احزاب، آن هم قبل از انتخابات!

اگر هم هر دو را بپذیرد، یعنی اینکه از نظر ما انحراف و فتنه ای در کار نبوده به عبارت دیگر شتر دیدی ندیدی!

حال در نظر بگیرید با این همه تعدد نامزدهای اصولگرای احساس تکلیف کرده، اصلاً بعید نیست که انتخابات دو مرحله ای رقم و بخورد و آن وقت است که باید دعا کنیم کاندیداهای فتنه و انحراف به دور دوم راه پیدا نکنند. آن وقت احتمالا باید دنبال پرتقال فروش بگردیم!

القصه! سخن طولانی شد و قصد اطاله نبود. غرض آن بود که به دوستان تذکار شود که زمانه، زمانه خطیری است ...!