دفاع مقدس، منشأ ایران قوی
دفاع مقدس، منشأ ایران قوی
اینک دفاع مقدس ملت ایران چهل ساله شده و البته بی تردید میتوان گفت که این دفاع در چهل سال اخیر بی وقفه امتداد یافته است. هرچند ظاهراً جنگ تحمیلی در مرداد ۱۳۶۷ خاتمه یافت، اما دفاع مقدس ملت ایران استمرار یافت و به جرئت میتوان ادعا کرد که این جریان در حال حرکت و این چشمه جوشان همچنان در حال قوی نمودن ایران و ایرانیان است.
اگر نگاهی هرچند گذرا به رهاوردهای اصلی دفاع مقدس بیندازیم، به پیشرفت و اقتدار افزایی، الگوسازی مقاومت و امنیت آفرینی به عنوان مهمترین سرفصلهای دفاع مقدس در تولید قدرت برای ایران اسلامی برمیخوریم. در ادامه خواهیم کوشید هر یک از سرفصلهای فوق را به اجمال مورد اشاره قرار دهیم:
۱. از مهمترین رهاوردهای دفاع مقدس ملت ایران، «قوی کردن ایران» و به بیان دیگر پیشرفت و اقتدارافزایی بود. جالب اینجا بود که دشمن در جنگ تحمیلی به دنبال تضعیف و تسخیر ایران بود، ولی در عمل دفاع مقدس ایران را قوی و قدرتمند کرد. دفاع مقدس، مردم ایران را به صحنه کشاند و آنها را در صحنه نگاه داشت و نیز عرصه شکوفایی استعداد و خلاقیت جوانان بود و جوانان در آن خوش درخشیدند. این حماسه بزرگ ظرفیتهای درونی ملت و کشور را گشود و با تکیه بر آنها ناممکنها ممکن شد. همچنین سبب شد از همه قدرتهای مادی قطع امید کنیم و با اتکال به خدا و ایستادن روی پای خود پیشرفت کنیم. در همین دوره بود که سرمایه عظیمی از تجربه درونزا را برای ملتی که هیچگونه تجربهای نداشت، اندوخت. در این دوران پرافتخار بود که مدیریت جهادی ترسیم و عرصه ظهور نهادهای مردمی و انقلابی همچون سپاه و بسیج شد.
دفاع مقدس مقاومت فعال و راه پیشرفت با وجود تحریمها را به ملت ایران آموخت. این حرکت ملی، انسجام بخش جامعه ایرانی در مقابل توطئهها و تفرقهافکنیهای دشمن بود. در عین حال الگویی برای مقاومت در جغرافیایی فراتر از مرزهای ایران شد و سنگ بنای محور مقاومت در دفاع مقدس گذارده شد. همچنین الگوی ایثار و شهادتطلبی را به جامعه و جوانان ایرانی آموخت که نتیجه آن را در امنیت آفرینی و دفاع از حرم دیدیم. این حماسه درخشان اسوههای درخشانی همچون شهدا را در پیشگاه ملت و جوانان ایرانی قرار داد که با تأسی به آنها راه پیشرفت را طی کنند.
۲. رهاورد دیگر دفاع مقدس، الگوسازی مقاومت برای جهان اسلام و مستضعفین بود. در واقع دفاع مقدس به امت اسلامی و مستضعفان جهان مقاومت در برابر سلطه را آموخت. دفاع مقدس به مظلومان جهان آموخت که چگونه با دستهای خالی میتوان در برابر ابرقدرتهای پوشالی ایستاد و از آنها نترسید. به ملتهای جهان آموخت که در محاصره کامل اقتصادی و تحریمهای ظالمانه هم میتوان مقاومت کرد. این جهاد مقدس فرصت نزدیکی بین ملتهای ایران و عراق و حتی لبنان و فلسطین در موضوع مقاومت را فراهم آورد. این حماسه الهی کارآمدی ایمان الهی در مقابل قدرتهای مادی را به رخ دنیا کشید و جهاد فی سبیل الله و شهادتطلبی را احیا کرد. در این دوران بود که پوشالی بودن شعارهای دروغینی، چون حقوق بشر و دروغین بودن نهادهای بینالمللی اثبات و خیانت برخی دولتهای مرتجع منطقه و همدستی غرب با رژیم بعث بر همگان آشکار شد. سرانجام باید گفت دفاع مقدس سردارانی، چون شهید حاج قاسم سلیمانی را تربیت کرد که رهاییبخش ملتهای مستضعف و مظلوم جهان بود.
۳. سومین رهاورد دفاع مقدس «امنیت آفرینی» بود که از طریق بازدارندگی در مقابل توطئههای داخلی و خارجی تحقق یافت. به بیان دیگر دفاع مقدس، امنیت ملی ایران را تضمین کرد. در وهله نخست، دفاع مقدس با ایستادگی در مقابل تهاجم رژیم بعث و عقب راندن آن تجربه ذیقیمتی از دفاع واقعی و همهجانبه را در اختیار ملت ایران گذارد. البته این حماسه فروزان دشمن مهاجم را پشیمان کرد و موجب تردید همه دشمنان دیگر تا آینده شده و خواهد شد که نوعی بازدارندگی روانی است. در این دوره بود که ظرفیت دفاعی و قدرت نیروهای مسلح کشور را بدون کمک خارجی چندین برابر افزایش یافت و وابستگی نیروهای مسلح کشور به حمایت خارجی از میان رفت.
دفاع مقدس بیاثر بودن تحریمها را ثابت کرد و قدرت علمی و استعداد جوانان را در خدمت اقتدار دفاعی قرار داد. این جهاد مقدس عرصه شکوفایی نهادهای نظامی انقلابی شد و ظرفیت عظیم مردمی بسیج را در اختیار امنیت آفرینی برای کشور قرار داد. در این مقطع تاریخی بود که سردارانی کارآزموده برای دفاع و امنیت آفرینی برای ایران اسلامی تربیت شدند و سرانجام باید گفت دفاع مقدس قدرت نهراسیدن از تهدیدات دشمن را به ملت ایران اعطا کرد.
از این رو باید دفاع مقدس را نه دفاع «هشت ساله» که دفاعی «چهل ساله» خواند که منشأ قوی کردن ملت و کشور بود. بی جهت نیست که به بیان زیبای رهبر معظم انقلاب اسلامی «کسانی هم میخواهند بهعمد این خورشید فروزان و این منبع نورانیت و درخشندگی را از خاطرهی ملت ببرند؛ چون هر کس که باید در این دوران بیفتد و آن را بشناسد و خصوصیات آن را لااقل تا حدودی درک کند، در خود احساس عزت و انگیزه و امید میکند. ملتی که میتواند حقیقتاً با دست خالی در مقابل آن تهاجم بینالمللی آنگونه ایستادگی کند و با ابتکار، با تکیهی به خود، با توسل به پروردگار و استعانت از خدای متعال، خودش را اینطور از منجلابی که قدرتمندان دنیا برایش درست کردند، موفق و پیروز بیرون بکشد، خیلی درخور ستایش است. این ملت اگر این توانایی را در خودش ببیند و وجود این ظرفیت را در خودش احساس کند، در ادامهی این راه و در حرکت عظیمی که در پیش دارد، هیچ مانعی نمیتواند جلوی او را بگیرد. این را میدانند؛ بنابراین نمیخواهند این خودآگاهی در مردم ما بهوجود بیاید. ما بهعکس، باید تلاش کنیم این خودآگاهی بهوجود بیاید.»
همین مطلب: