تأملی در نارآرامی های اخیر شهرهای کشور
فتنه اجتماعی را فهم کنیم
این روزها یکی از مهمترین پرسشها در خصوص ماهیت ناآرامیهایی است که در تعدادی از شهرهای کشور بروز کرده است. برخی تلاش کردهاند اینگونه تجمعات را سیاسی قلمداد نموده و تأویل و تفسیرهای سیاسی از ریشهها و پیامهای آن ارائه دهند. برخی دولتمردان همچون معاون اول رئیسجمهور، آنرا به مخالفان دولت منتسب کردهاند و ضدانقلاب خارج نشین و سلطه گران بینالمللی نیز از فرصت استفاده کرده و این تجمعات اعتراضی را بر ضد جمهوری اسلامی معرفی میکنند. در این میان باید گفت درک واقعیتهای اینگونه ناآرامیها و فهم صحیح از آنیک ضرورت جدی در جهت حل معضل است.
بخش عمدهای از بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار هیئت دولت در هفته گذشته به موضوع مهم و راهبردی «اقتصاد مقاومتی» اختصاص یافت و مطالبات مشخصی که از سوی معظمله طرح گردید، وظیفه و مسئولیت قوه مجریه و دستگاههای مسئول را در قبال این مأموریت مهم بار دیگر بازخوانی کرد. اینک میتوان فهرستوار و اجمالی، تأملی داشت بر مهمترین دغدغههای طرحشده در این دیدار در راستای مقاومسازی اقتصاد.
تأکیدات مبسوط رهبر معظم انقلاب بر مسئله اقتصاد مقاومتی و لزوم اجرای صحیح آن در دیدار هفته گذشته کارگزاران و مسئولان نظام، بار دیگر اذهان صاحبنظران و دلسوزان انقلاب را متوجه این راهبرد مهم نظام اسلامی نمود. اینک میتوان درباره این مسئله به طرح نکاتی هرچند اجمالی پرداخت
نامگذاری سال 1393 هجری شمسی بهعنوان «اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی» پیام روشنی به همراه داشت و آن لزوم هدایت اولویتهای اصلی کشور در این دو حوزه راهبردی یعنی «اقتصاد» و «فرهنگ» بود. اکنون در آستانه پایان سال، نیمنگاهی به کارنامه مدیران و مسئولان کشور، میزان موفقیتها و دستاوردها و درعینحال نقاط ضعف و کمبودهای کشور را در این دو حوزه روشن میسازد.
شرایط سیاسی و بینالمللی پیرامون جمهوری اسلامی ایران به گونهای رقم خورده است که راهبردی خاص در مدیریت اقتصاد ملی در دستور کار قرار گرفته است و از آن با عنوان «اقتصاد مقاومتی» یاد میشود. طبیعی است که پیادهسازی این راهبرد نیازمند اقدامات خاصی در نظامهای اقتصادی کشور در حوزه تولید، توزیع و مصرف و اجرای پیرامون آن است. با این حال، آن چه شاید مهمتر و زیربناییتر از این اجزا و اقدامات است، تمهید زیرساختها و بایستههای فرهنگی و اجتماعی این موضوع مهم و ملی است. هرچند در بسیاری از طرحها و پروژههالی ملی، سخن از تهیه پیوست فرهنگی- اجتماعی میرود، اما اینجا به چیزی فراتر از پیوست فرهنگی نیاز است و آن اطمینان خاطر از مهیا شدن زیرساختها، خصوصاً در عرصه فرهنگ است.