رهبر معظم انقلاب اسلامی در بیانیه تحلیلی گام دوم به سناریوی دشمن در القای یأس اشاره کرده و فرمودند: «در طول این چهل سال - و اکنون مانند همیشه- سیاست تبلیغی و رسانه‌ای دشمن و فعّال‌ترین برنامه‌های آن، مأیوس‌سازی مردم و حتّی مسئولان و مدیران ما از آینده است. خبر‌های دروغ، تحلیل‌های مغرضانه، وارونه نشان دادن واقعیت‌ها، پنهان کردن جلوه‌های امیدبخش، بزرگ کردن عیوب کوچک و کوچک نشان دادن یا انکار محسّنات بزرگ، برنامه همیشگی هزاران رسانه صوتی و تصویری و اینترنتی دشمنان ملّت ایران است؛ و البتّه دنباله‌های آنان در داخل کشور نیز قابل مشاهده‌اند که با استفاده از آزادی‌ها در خدمت دشمن حرکت می‌کنند. شما جوانان باید پیش‌گام در شکستن این محاصره تبلیغاتی باشید. در خود و دیگران نهال امید به آینده را پرورش دهید. ترس و نومیدی را از خود و دیگران برانید. این نخستین و ریشه‌ای‌ترین جهاد شما است.»
آتش‌سوزی مهیب ساختمان پلاسکو تهران، که به فروریختن کامل این ساختمان و وقوع یک فاجعه انسانی غمبار انجامید، در طی ساعات و روزهای گذشته به مهم‌ترین سرخط رسانه‌های کشور و شبکه‌های اجتماعی تبدیل شده است. بی‌شک نمی‌توان به‌راحتی از کنار جان باختن هم‌وطنان و نیز جانفشانی و ایثارگری آتش‌نشانان قهرمانمان عبور کنیم. اکنون دیگر از این ساختمان معروف، جز تلی از آوار باقی نمانده، اما گویا در دل حریق تأسف‌بار این ساختمان، آتش دیگری بود که توسط بدخواهان و طمعکاران، نه در خیابان جمهوری تهران، که در فضای مجازی شعله‌ور گردید؛ آتشی که به موج احساسات و عواطف جریحه‌دار ملت طمع ورزیده بود و می‌خواست آن را به هیزم شعله افروزی ویرانگر خود تبدیل کند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تقویت استقلال و خروج ایران از مدار وابستگی به غرب، تخاصم نظام سلطه در ابعاد گسترده‌ای علیه جمهوری اسلامی ایران شدت یافت که نمونه بارز آن را می‌توان در عرصه‌های رسانه‌ای و آنچه اصطلاحاً «جنگ نرم» نامیده می‌شود، مشاهده نمود. در این راستا، بخش قابل‌توجهی از توان رسانه‌های استکباری در جهت اعتبارزدایی از نظام اسلامی و دستگاه‌های رسمی و قانونی آن به کار گرفته می‌شود تا هم قدرت ملی نظام در داخل آسیب ببیند و هم قدرت نرم آن در محیط پیرامونی مورد خدشه واقع شود.
از تاریکخانه اشباح تا پایگاههای دشمن
مروری بر دو دهه فعالیت رسانه های تجدیدنظرطلب
مطالعه جریان رسانه ای تجدیدنظرطلب نشان می دهد این جریان در دهه دوم انقلاب رشد کرده و در دهه سوم انقلاب بسیاری از نیات خود را اجرایی می سازد. پیشینه حرکت رسانه ای تجدیدنظر طلبان به سال های پایانی دهه شصت باز می گردد. در دو سال پایانی دولت مهندس موسوی، وزارت ارشاد اجازه انتشار نشریاتی هم چون «دنیای سخن» و «آدینه» را به جریان سکولار داد که در قالب فعالیت های ادبی و فرهنگی اجتماعی مأمنی را برای بازگشت سکولار ها و طرد شدگان از سوی انقلاب و مردم فراهم آورده بودند.
فراز و فرود رسانه های تجدیدنظرطلب
بخش اول
مقاله ای می خوانید را هفته پیش نوشتم که در روزنامه ایران (ویژه نامه ایران زمین) به چاپ رسید. از ان جا که این ویژه نامه در همه نقاط کشور در دسترس نیست بخش اول این مقاله را برای خوانندگان در این جا قراردادم:
مطالعه جریان رسانه ای تجدیدنظرطلب نشان می دهد این جریان در دهه دوم انقلاب رشد کرده و در دهه سوم انقلاب بسیاری از نیات خود را اجرایی می سازد. پیشینه حرکت رسانه ای تجدیدنظر طلبان به سال های پایانی دهه شصت باز می گردد. در دو سال پایانی دولت مهندس موسوی، وزارت ارشاد اجازه انتشار نشریاتی هم چون «دنیای سخن» و «آدینه» را به جریان سکولار داد که در قالب فعالیت های ادبی و فرهنگی اجتماعی مأمنی را برای بازگشت سکولار ها و طرد شدگان از سوی انقلاب و مردم فراهم آورده بودند.
