بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار جمعی از مدیران، مدرسان و طلاب حوزه‌های علمیه تهران، حامل نکات مهمی در خصوص دغدغه‌های معظم‌له در حوزه نقش و جایگاه روحانیت در جامعه اسلامی بود. بر این اساس می‌توان سه نقش عمده‌ای که ایشان برای روحانیت قائل هستند را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. در ادامه تلاش خواهد شد با اندکی مداقه، این سه وظیفه محوری مورد تأکید معظم‌له واکاوی شود.
زبان فارسی علاوه بر جنبه‌های ادبی و بلاغی که در ذات آن نهادینه است، کارکردهای اجتماعی خاصی دارد که البته مبتنی بر مقوله مهم «هویت ملی» است. هویت ملی مجموعه داشته‌های یک ملت را تشکیل می‌دهد که آن را از دیگر ملل و جوامع متمایز ساخته و در ذیل آن به یک تعریف جمعی دست می‌یابد. این تعریف جمعی یک ملت هر مقدار پرمغزتر، غنی‌تر و دیرینه‌تر باشد، پایه‌های اساسی یک فرهنگ تمدن خاص را مستحکم‌تر می‌گرداند و به همین دلیل است که زبان فارسی در شکل‌گیری هویت ایرانی نقشی بسزا داشته است.
یکی از دستاوردهای مهم و البته پابرجای انقلاب اسلامی دمیدن روحیه انقلابی و پویایی به همه چارچوب‌های دینی و مناسک شرعی بود که می‌توان آن را نوعی احیاگری و بازگشت به نسخه اصل و ناب معارف اسلامی دانست. به‌عبارت دیگر اگرچه سال‌ها دسایس طواغیت و غفلت‌های افراد سطحی و منفعت‌طلب سبب شده بود تا بعضاً زنگارهای نفسانی و باطل بر برخی شعائر دینی بنشیند و حتی گاه آن را در 180 درجه نقطه مقابل آن هدفی که شارع مقدس تعقیب می‌کرده، قرار دهد، اما دم مسیحایی انقلاب و خصوصاً معمار کبیر آن، علاوه بر زنگارزدایی مسیر بازگشت به فطرت الهی را باز نمود.
هرچند وعده داده می‌شد که با وقوع توافق ایران با قدرت‌های غربی در پرونده هسته‌ای، تحریم‌های ظالمانه غرب برداشته می‌شود، اما اکنون تقریباً بر همه مسجل شده که تفاوت دوره پسابرجام با پیشابرجام «تقریباً هیچ!» است که البته مورد اذعان برخی چهره‌های دولتی همچون ولی‌الله سیف، رئیس‌کل بانک مرکزی نیز قرارگرفته است. اما در عین‌حال تجربه دیگری که در سال‌های اخیر به دست آورده‌ایم عبارت است از «دستبردهای پساتوافق»، به این معنا که طرف غربی در هر مرحله از توافق با اخذ امتیازهای قابل‌توجهی اعلام توافق برای لغو بخشی از تحریم‌ها را می‌نماید و در کمتر از چند هفته مبلغی معادل آنچه عاید ایران در توافق بوده است را با ترفندی دیگر اخذ می‌کند.
