به بهانه یک مستند!

واکنش دولت یازدهم به منتقدان و فعالان رسانه‌ای غیرهمسو با این دولت را می‌توان به عنوان یکی از مهمترین سرفصل‌های جدی در تحلیل رویکرد این دولت مورد بررسی قرار داد. با این حال طنز تلخ این ماجرا آن است که تحقیر منتقدان و نیز برخوردهای حقوقی با رسانه‌های غیرهمسو در حالی صورت می‌گیرد که در عین حال از تحمل مخالفان، آزادی بیان و نیز حذف ممیزی‌ها سخن به میان می‌آید. سخنان اخیر رئیس‌جمهور و دولتمردان محترم و نیز رسانه‌های همسو با دولت را نیز در همین راستا می‌توان ارزیابی کرد. فیلم مستندی چهار ماه پیش منتشر شده، ناگهان و پس از عدم موفقیت دولت در خود انصرافی مردم از دریافت یارانه‌ها مورد توجه سیاسیون و توپخانه روزنامه‌های زنجیره‌ای قرار می‌گیرد. گویی تنها گناه این مستند و سازندگان آن این است که گوشه‌ای از سوابق رئیس‌جمهور محترم را به نمایش گذارده‌اند. با این حال نوع مواجهه با این مستند به گونه‌ای بوده است که مخاطبان را به شگفتی بسیار وا می‌دارد.

به بهانه «من روحانی هستم»

تله‌ی انفجاری تجدیدنظرطلبان برای قوه قضائیه

در حدود چهار ماه قبل مستندی به نام «من روحانی هستم» در دانشگاه تهران رونمایی شد که در آن به بازخوانی زندگی رئیس جمهور محترم از کودکی تا سال 1384 پرداخته بود. بینندگان منصف این مستند اذعان دارند که این مستند تلاشی است برای نگاهی واقع‌بینانه به سوابق انقلابی و عملکرد رئیس جمهور محترم. هرچند از آن تاریخ تاکنون این مستند در چند دانشگاه پخش شده و حساسیت خاصی بر روی آن نبوده است، ولی در کمال شگفتی شاهد آن هستیم که در چند روز اخیر هجمه گسترده رسانه‌ای و سیاسی از سوی رسانه‌های تجدید نظر طلب و رسانه‌های هم‌سوی با آنان بر این مستند وارد شده که در خور تأمل است. مهم‌ترین سؤال این است که چرا پس از گذشت چند ماه سکوت خبری به یکباره این مستند در کانون توجهات رسانه‌های جریان تجدیدنظرطلب قرار گرفته است و چرا بازخوانی سوابق انقلابی رئیس جمهور محترم تا این حد موجب نگرانی محافل رسانه‌ای وابسته به کمیتهx  شده است؟

میل مذاکره، بنای کجی که احمدی‌نژاد پایه گذاری کرد!

رهبر معظم انقلاب در دیدار مردم آذربایجان فرمودند: «بعضى از مسئولین و دولتمردان - دولتمردان آن دولت، بعد هم دولتمردان این دولت - فکر میکنند در قضیّه‌ى هسته‌اى ما با آمریکایى‌ها مذاکره کنیم [تا] موضوع حل بشود؛ گفتیم خیلى خب، اصرار دارید شما، در این موضوعِ بالخصوص بروید مذاکره کنید؛ ولى در همان سخنرانى اوّل امسال گفتم من خوشبین نیستم؛ مخالفتى نمیکنم امّا خوشبین نیستم.»[1]

اشاره معظم له به خوش‌خیالی برخی از مسئولین دولت دهم و یازدهم در خصوص دستاوردهای مذاکره با آمریکا نکات قابل تأملی در درون آن دارد، خاصتاً آن که تقریباً همه‌ی ناظران در اینکه برخی در دولت یازدهم چنین رویکردی را دنبال می‌کنند، شکی ندارند. با این حال در مقابل، هستند کسانی که تصور می‌کنند که حلقه انحرافی دولت دهم در نقطه مقابل این رویکرد بوده و به شدت استکبار ستیز بوده‌اند!

ما به ازای خارجی اعتدال کجاست؟

چندی پیش یکی از وب‌گاه‌های خبری در اخبار ویژه خود خبری را منتشر کرد که بر اساس آن «ارزیابی انتصابات در 17 استان کشور نشان می‌دهد که گرایشات سیاسی در 176 پست مدیر کلی به این شرح بوده است: 73 اصلاح طلب، 51 اصولگرا، 20 عضو اعتدال و توسعه و 32 چهره مستقل.» حتی اگر نخواهیم به این خبر اعتماد کنیم، نگاهی گذرا به انتصابات دولت یازدهم در استان‌ها، تقریباً نتیجه‌ای نزدیک به همین آمار را ارائه می‌دهد. مقایسه این آمار با شعارهای دولت یازدهم نکات قابل تأملی را در ذهن متبادر می‌سازد

اظهارات هزینه‌زا و مغایر منافع ملی

حجت‌الاسلام و المسلمین روحانی، رئیس‌جمهور کشورمان، چندی پیش در چهاردهمین همایش تجلیل از پژوهشگران کشور، در ضمن سخنرانی خود به مسئله‌ای اشاره نمود که از جهاتی می‌تواند قابل تأمل باشد. وی با اشاره به نیازمحوری در امر پژوهش گفت: «اگر ما در کشوری زندگی می‌کنیم که فتوای مقام معظم رهبری بر آن است که استفاده از سلاح هسته‌ای، تولید و نگهداری و بهره‌برداری از آن حرام و ممنوع است، آیا پژوهشی بخواهد ما را منتهی کند به دسترسی به سلاح کشتار جمعی از نظر ما قابل قبول و قابل‌احترام است؟»

آقای مشاور! در حصر همکاری کرده اید یا رفع حصر؟

چندی پیش دکتر حسام‌الدین آشنا مشاور فرهنگی و سرپرست مرکز بررسی‌های استراتژیک رئیس‌جمهور در ضمن گفت‌وگویی مبسوط با ماهنامه اندیشه پویا در خصوص سابقه آشنایی و حضور در ستاد انتخاباتی اقای روحانی به نکته ای اشاره می کند که حاوی یک خطای و یا اعتراف تاریخی است.

وی در پاسخ به این سوال چه شد که آقای روحانی به سراغ شما آمدند، آیا آشنایی وی با شما پیشینه قدیمی‌تری داشت، اظهار داشت: من در یک مورد با ایشان همکاری نزدیکی داشتم. سال 77 در جریان مسئله رفع حصر آیت‌الله منتظری با ایشان از نزدیک کار کردم و فکر می‌کنم خاطره خوبی از آن تجربه داشتم.

وی نقش خود را در آن ماجرا مشاور خواند و افزود: آقای دری‌نجف‌آبادی از من خواستند که به آقای روحانی کمک کنم.

حکایت خربزه و مناظره

حاشیه ای بر مناقشه دولت دهم و یازدهم

این روزها که جنجال بر سر گزارش بحث برانگیز 100روزه رئیس جمهور که اتفاقاً بیش­تر بر بررسی کارنامه دولت دهم گذشت، در محافل سیاسی و رسانه­ای درگرفته و البته واکنش رئیس جمهور سابق را نیز به دنبال داشته است بد نیست چند نکته ای در حاشیه ای این مناقشه را مورد اشاره قرار دهم:

وقتی امام (ره) دستور عزل حسن روحانی صادر کرد!

تاریخ عرصه ای است که بازخوانی هر از چند گاه آن و در مقاطع مختلف، چراغ راه امروز و فردای ما خواهد بود. پیش از بازنگری قانون اساسی بر اساس اصل ۱۷۵ مدیریت صداوسیما زیر نظر یک شورای سرپرستی بود که نمایندگان قوای سه گانه عضو آن بودند. در دوره اول مجلس «حسن روحانی» به نمایندگی از مجلس عضو و رئیس شورای سرپرستی صداوسیما بود. در این دوره مدیریت عامل سازمان صداوسیما با «محمد هاشمی بهرمانی» بود. شورای سرپرستی صداوسیما و در رأس آن حسن روحانی، اختلافات عدیده ای با ریاست وقت سازمان پیدا کرد، تا این که در یک کودتای نرم اقدام به برکناری وی نمودند.