مدعیان تنش‌زدایی بخوانند؛
آیا امام(ره) با نوشیدن جام زهر، سازش نمود؟
شاخصه‌های انقلابی و ضداستکباری (چه از نوع غربی و چه از نوع شرقی) چیزی نیست که کسی بتواند منکر عدم وجود یا کم‌رنگ بودن آن در اندیشه‌ی امام خمینی (رحمت الله علیه) در حوزه‌ی سیاست خارجی گردد، بلکه بازخوانی بیانات و مکتوبات آن پیر سفرکرده در این حوزه، به خوبی چارچوب اندیشه‌ای گفتمان امام و انقلاب اسلامی را به نمایش می‌گذارد. با این حال، گاهی در تحلیل‌ها و احیاناً نقل خاطرات برخی سیاست‌ورزان کنونی ـ‌که گویا مایل‌اند تمایلات و مکنونات قلبی خود را به نظام منتسب سازند‌ـ تعابیری در خصوص دیدگاه امام در حوزه‌های گوناگون و از جمله سیاست خارجی مشاهده می‌گردد که هر تحلیل‌گر بی‌طرف و منصفی را متعجب می‌سازد.در این ارتباط، با اتکا به ادعای یادشده، گفته می‌شود همان گونه که حضرت امام در آن مقطع و علی‌رغم وجود آن شعار، متناسب با مقتضیات زمان و شرایط داخلی و بین‌المللی، در این شعار تجدید نظر کردند، امروز نیز می‌توان در مسائلی چون نگاه منفی نسبت به مذاکره با آمریکا تجدید نظر کرد. هرچند پاسخ‌گویی به گزاره‌های تبلیغاتی و بعضاً انتخاباتی برخی سیاست‌ورزان (اعم از افراد و جریان‌ها) چندان در حوزه‌ی تبیینی‌ـ‌راهبردی جای نمی‌گیرد، اما از آنجا که این بار حریمی خاص و حساس (گفتمان معمار کبیر انقلاب) هدف گرفته شده است، لازم است اندکی در اندیشه‌های آن عزیز سفرکرده در این باب غور و مداقه گردد.
یکی از نتایج اصلی پیروزی انقلاب اسلامی ایران، تغییر در معادلات قدرت و مناسبت بین‌الملل به گونه‌ای بود که سبب گشودن جبهه‌ای جدید در رقابت‌های جهانی بود که با شعار اساسی «نه شرقی-نه غربی» چارچوب حاکم بر روابط جهانی را به چالش کشید و حتی با فروپاشی بلوک شرق ، حاکمیت هژمونیک نظام سلطه و استکبار جهانی به رهبری ایالات متحده آمریکا را به رسمیت نشناخت. با گذشت بیش از سه دهه از عمر نظام اسلامی، عرصه مواجهه جمهوری اسلامی ایران با نظام سلطه روز به روز گسترش یافته است و تحلیل وضعیت موجود و برآوردی از تحولات آینده نشانگر آن است که با مرور زمان کفه قدرت ج.ا.ا در حال سنگین تر شدن بوده و روند افول سلطه امریکا هرچه بیشتر شتاب گرفته است.
حولات چندساله اخیر کشورمان گویای آن است که فرصت انتخابات مجلس برای غرب بسیار حیاتی می نماید، گو این که بتواند با استفاده از آن مجدداً گزاره‌های کلیدی فتنه 88 را در ذهن مردم احیا و تثبیت نماید و البته این تمام این ماجرا نیست. اطلاعات موجود نشان میدهد مجموعه‌ی سفارتخانههای غربی در تهران مأموریت پیدا کردهاند که به دولتهای خود دربارهی اینکه چه اقدامی از جانب آنها می‌تواند در آستانهی انتخابات مجلس آسیبپذیری نظام را بالا ببرد، مشورت بدهند. همچنین این سفارتخانهها مأمور شده‌اند از منازعات بین جناحها و گروهها در ایران برآوردهای دقیق تهیه به مراکز خود ارسال نمایند. هرچند با قاطعیت تمام نمی توان نقشه غربی انتخابات مجلس نهم را رمزگشایی دقیق کرد اما می توان بخش هائی از جورچین پیچیده غرب برای جمهوری اسلامی ایران در مقطع پیش رو را تحلیل نمود. با این تفاصیل در این تحلیل به ارزیابی راهبردها و ریکردهای غرب بهویژه امریکا دربارهی نهمین دوره انتخابات مجلس در ایران پرداخته خواهدشد.
دکتر محمود احمدی نژاد شامگاه چهارشنبه به وقت نیویورک برابر با صبح پنجشنبه به وقت تهران در گفتگوی زنده و مستقیم با ایرانیان خارج از کشور که از طریق شبکه جام جم 2 صورت گرفت، چنین گفت: « آینده روابط ایران و آمریکا به رفتار دولت آمریکا بستگی دارد چرا که ما اصل را در برقراری رابطه می دانیم و معتقدیم فقدان ارتباط به زیان دو طرف است و لازم است دولتمردان آمریکایی مقداری در اخلاق، رفتار و رویکردهای خود تجدیدنظر کنند تا مشکلات برطرف شود.» (
عصر روز تابستانی 11 سپتامبر 2001 (بیستم شهریور 1380) به وقت تهران که مردم سراسر جهان و از جمله ایران، شاهد صحنه‌های وحشت‌ناک برخورد هواپیما با برج‌های دوقلوی اتحادیه‌ی تجارت جهانی در شهر نیویورک از گیرنده‌های تلویزیون خود بودند، می‌شد حدس زد که این حوادث آغازی بر سیر جدیدی از تحولات بین المللی خواهد بود. اکنون که یک دهه از آن حادثه‌ی مهم و تأثیرگذار بین‌المللی گذشته است می‌توان با بازخوانی ابعاد گوناگون آن از جمله تأثیرات و تبعات آن در کشورمان و فضای سیاسی اجتماعی آن برخی از درس‌های تاریخی را باز جست.
هم‌زمان با عزم جدی عراق برای اخراج عوامل گروهک نفاق از خاک این کشور، تلاش منافقین برای نجات از وضعیت بحرانی فعلی به سطح قابل توجهی رسیده است. آخرین راهبرد اتخاذ شده سردمداران این گروهک، سوءاستفاده از تحولات منطقه و تلاش کاریکاتوری برای همسو نشان دادن سرکردگان این جریان با تحولات و خواست ملت‌های منطقه است. از بارزترین اقدامات مرتبط می‌توان به برگزاری نشستی ناموفق در مصر تحت عنوان «نجات ساکنان اشرف» و پیام اخیر سرکرده‌ی این گروه به مناسبت ماه رمضان و تلاش برای همراه نشان دادن خود با جریان بیداری اسلامی منطقه است. البته این تنها منافقین نیستند که به دنبال بهره برداری از تحولات منطقه‌اند. اخیراً برخی عناصر جریان فتنه نیز در حال تلاش برای هم جهت جلوه دادن تحولات منطقه با فتنه شکست خورده سبز هستند. از بارزترین این اقدامات نامه‌های چندباره «مصطفی تاج‌زاده» است که البته در ضمن آن به دنبال مطرح کردن دوباره‌ی نام خویش نیز هست.
مسئله درگیری نیروهای امنیتی و انتظامی کشورمان با عوامل گروه‌های تجزیه‌طلب شمال غرب (خصوصاً پژاک) به یکی از مهمترین موضوعات خبری منطقه‌ای بدل شده است. در این میان ان چه مشاهده می‌شود فرصت‌هایی است که در اختیار گروهک‌هایی همچون «کومه له» و «پژاک» شامل امکانات لجستیکی و پایگاه‌های نظامی و آموزشی در منطقه شمال عراق قرار گرفته است.
«مردم بحرین بی دفاع‌ترین مردم در خیزش اسلامی در منطقه هستند» این عنوان تیتر یک روزنامه جمهوری اسلامی (نزدیک به رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام) بود که در صفحه اول روز دوشنبه 22/1/1390 این روزنامه و به نقل از آقای هاشمی رفسنجانی به چشم می‌خورد. آری، حقا این جمله توصیفی صحیح از وضعیت مردم بحرین است که در کوران خیزش و بیداری اسلامی مردم منطقه، تنها این مردم بحرین هستند که از حق مطالبه حقوق حقه خود به بهانه تشیع اکثریتشان محروماند. ده‌ها روز است که نیروهای عربستان سعودی و تعدادی دیگر از کشورهای جنوبی خلیج فارس، به بهانه حمایت از حکومت آل خلیفه در بحرین، وارد خاک این کشور شده‌اند و به کشتار وحشیانه و بازداشت وسیع مبارزین بحرینی همت گمارده‌اند.
کشور بحرین مجموعه ۳۲ جزیره است که در منطقه جنوبی خلیج فارس واقع اند. این جزایر به مرکزیت جزیره بحرین و پایتختی منامه در ناحیه خلیج مانند، موسوم به سلوا ( شلوا ) در فاصله ۲۸ کیلومتری قطر، از شرق و ۲۵ کیلومتری عربستان سعودی از جنوب قرار گرفته اند. نام بحرین سابقا به محدوده وسیعی از اراضی حاشیه جنوبی خلیج فارس اطلاق می گردید که از بصره تا عمان گسترده بود و از لحاظ تاریخی و سیاسی همواره اهمیت ویژه ای داشت. این اهمیت سبب شده بود که ایرانیان از دوره های پیش از اسلام حضوری فعال در جزیره داشته باشند و عملا تا اواسط قرن نوزدهم مالک و صاحب حقیقی این جزایر به حساب می آمدند. بحرین به خط مستقیم در سمت شمال، ۱۹۵ کیلومتر تا ایران فاصله دارد و مساحت کلی آن چیزی حدود ۶۶۵ کیلومتر مربع و جمعیت آن اندکی کمتر از یک میلیون نفر است که فقط ۸۵% این مساحت و جمعیت متعلق به جزیره اصلی است.