مالیخولیای کردستان بزرگ یا نفوذ صهیونیست‌ها؟
مسئله درگیری نیروهای امنیتی و انتظامی کشورمان با عوامل گروه‌های تجزیه‌طلب شمال غرب (خصوصاً پژاک) به یکی از مهمترین موضوعات خبری منطقه‌ای بدل شده است. در این میان ان چه مشاهده می‌شود فرصت‌هایی است که در اختیار گروهک‌هایی همچون «کومه له» و «پژاک» شامل امکانات لجستیکی و پایگاه‌های نظامی و آموزشی در منطقه شمال عراق قرار گرفته است.
علی رغم آن وجود چنین امکانی برای مخالفین نظام و تمامیت ارضی کشورهای همسایه، خلاف بین رویه‌های بین‌المللی و رویکرد حسن هم‌جواری است، اما شاهد آن بودیم که وزیر خارجه عراق (که اتفاقاً از کردهای عراق نیز هست) در اظهاراتی غیرمسئولانه و شگفت آور بمباران پایگاه‌های پژاک از سوی ایران را محکوم می‌کند. روشن نیست که چرا دولت خودخوانده و غیررسمی اقلیم کردستان عراق حاضر به برخورد با ناامن کنندگان کشورهای هم‌جوار نیست؟ گویا مالیخولیای متوهمانه و خیالی کردستان بزرگ گریبان‌گیر سردمداران این اقلیم نیز شده است. البته در این میان تلاش‌های و طراحی‌های اشغالگران عراق و رژیم صهیونیستی (که حضوری 50ساله در کردستان عراق دارد) را نبایست نادیده گرفت.
«مردم بحرین بی دفاع‌ترین مردم در خیزش اسلامی در منطقه هستند» این عنوان تیتر یک روزنامه جمهوری اسلامی (نزدیک به رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام) بود که در صفحه اول روز دوشنبه 22/1/1390 این روزنامه و به نقل از آقای هاشمی رفسنجانی به چشم می‌خورد. آری، حقا این جمله توصیفی صحیح از وضعیت مردم بحرین است که در کوران خیزش و بیداری اسلامی مردم منطقه، تنها این مردم بحرین هستند که از حق مطالبه حقوق حقه خود به بهانه تشیع اکثریتشان محروماند. ده‌ها روز است که نیروهای عربستان سعودی و تعدادی دیگر از کشورهای جنوبی خلیج فارس، به بهانه حمایت از حکومت آل خلیفه در بحرین، وارد خاک این کشور شده‌اند و به کشتار وحشیانه و بازداشت وسیع مبارزین بحرینی همت گمارده‌اند.
کشور بحرین مجموعه ۳۲ جزیره است که در منطقه جنوبی خلیج فارس واقع اند. این جزایر به مرکزیت جزیره بحرین و پایتختی منامه در ناحیه خلیج مانند، موسوم به سلوا ( شلوا ) در فاصله ۲۸ کیلومتری قطر، از شرق و ۲۵ کیلومتری عربستان سعودی از جنوب قرار گرفته اند. نام بحرین سابقا به محدوده وسیعی از اراضی حاشیه جنوبی خلیج فارس اطلاق می گردید که از بصره تا عمان گسترده بود و از لحاظ تاریخی و سیاسی همواره اهمیت ویژه ای داشت. این اهمیت سبب شده بود که ایرانیان از دوره های پیش از اسلام حضوری فعال در جزیره داشته باشند و عملا تا اواسط قرن نوزدهم مالک و صاحب حقیقی این جزایر به حساب می آمدند. بحرین به خط مستقیم در سمت شمال، ۱۹۵ کیلومتر تا ایران فاصله دارد و مساحت کلی آن چیزی حدود ۶۶۵ کیلومتر مربع و جمعیت آن اندکی کمتر از یک میلیون نفر است که فقط ۸۵% این مساحت و جمعیت متعلق به جزیره اصلی است.