رهیافتهای راهبردی در تحلیل حماسه بصیرت
با گذشت 2 سال از رویداد تاریخی و اثرگذار 9 دی ماه 1388 تحلیل های گوناگونی از سوی دوستان و دشمنان انقلاب اسلامی در چرایی و چیستی این حادثه مهم ارائه شده است. به نظر می رسد عمده این تحلیل ها گرچه متناسب با لحن و دیدگاه گوینده و ارائه کننده آن از زاویه ای خاص به 9دی نگاه کرده اند و در پی آن به دنبال اثبات مدعا و مقصود خویش پرداخته اند اما از جهاتی نیز مبتلا به «شعارزدگی» نیز شده اند. چه آنان که با کینه از انقلاب اسلامی و ارزش های آن، در پی کم رنگ کردن اثرات این رویداد تاریخی بوده اند و چه خودی هایی که قصد بزرگداشت آن، با افراط در ظاهر بینی به تحدید آن روی آورده اند.
انتقاد به حق رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر با مسئولان ستاد بزرگداشت 9 دی در اکتفای برخی به جنبه های شعاری در بزرگداشت 9 دی نیز در خور توجه است. موضوعی که تلاش خواهد گردید در اثنای همین یادداشت به زوایایی از آن پرداخته شود.
هبر معظم انقلاب اسلامی(مدظله‌العالی) در خطبههای روز عید سعید فطر امسال در بیانات مهمی با اشاره به فضای سیاسی روز و در پیش بودن انتخابات نهمین دوره‌ی مجلس شورای اسلامی در اسفند ماه سال جاری، توجه عموم ملت و نخبگان را به نکاتی اساسی در این خصوص جلب نموده که از آن میان مسأله‌ی نگرانی معظم له در خصوص تلاش عده‌ای برای ایجاد چالش‌های ضدامنیتی در جریان انتخابات آینده قابل تأمل است. چنین به نظر می‌رسد دغدغه‌ی ایشان در این خصوص با نگاهی آینده نگرانه و نیز با تجربه‌ی انتخابات 88 می‌بایست مسؤولان ذی ربط و نخبگان جامعه را به هوشیاری در برابر این تهدید بالقوه و احتمالی هوشیار سازند.
روند حرکت طیفی از گروه‌های سیاسی نزدیک به «سید محمد خاتمی» که در گذشته با عنوان «چپ» شناخته می‌شدند و اکنون با عناوینی هم‌چون «اصلاح‌طلبان» و «دوم خردادی‌ها» از آنها یاد می‌شود در سپهر سیاسی کشور هر روز شتاب می‌گیرد و بسیاری از تحلیل‌گران این را به عنوان نشانه‌ی تمایل اینان برای بازگشت به قدرت تفسیر می‌کنند. اما آن چه در این میان مهم می‌نماید بررسی گفتمان و پیام بنیادینی است که این جریان آن را برای پر کردن سبد خود از آرای مردم مهیا و معرفی می‌نماید و نیز هویت حقیقی این طیف که در این نوشتار به طور مختصر به آن پرداخته خواهد شد.
دکتر محمود احمدی نژاد شامگاه چهارشنبه به وقت نیویورک برابر با صبح پنجشنبه به وقت تهران در گفتگوی زنده و مستقیم با ایرانیان خارج از کشور که از طریق شبکه جام جم 2 صورت گرفت، چنین گفت: « آینده روابط ایران و آمریکا به رفتار دولت آمریکا بستگی دارد چرا که ما اصل را در برقراری رابطه می دانیم و معتقدیم فقدان ارتباط به زیان دو طرف است و لازم است دولتمردان آمریکایی مقداری در اخلاق، رفتار و رویکردهای خود تجدیدنظر کنند تا مشکلات برطرف شود.» (
عصر روز تابستانی 11 سپتامبر 2001 (بیستم شهریور 1380) به وقت تهران که مردم سراسر جهان و از جمله ایران، شاهد صحنه‌های وحشت‌ناک برخورد هواپیما با برج‌های دوقلوی اتحادیه‌ی تجارت جهانی در شهر نیویورک از گیرنده‌های تلویزیون خود بودند، می‌شد حدس زد که این حوادث آغازی بر سیر جدیدی از تحولات بین المللی خواهد بود. اکنون که یک دهه از آن حادثه‌ی مهم و تأثیرگذار بین‌المللی گذشته است می‌توان با بازخوانی ابعاد گوناگون آن از جمله تأثیرات و تبعات آن در کشورمان و فضای سیاسی اجتماعی آن برخی از درس‌های تاریخی را باز جست.
شدت گرفتن فعالیت طیف خاصی از جریان تکنوکرات و کارگزاران در فضای انتخاباتی پیش رو چندان عجیب به نظر نمی رسد، خصوصا که ویژگی های بارزی در این طیف وجود دارد که میل بازگشت به قدرت را همواره در آنان دوچندان نموده است. در این میان رفتار رسانه ای محسن هاشمی رفسنجانی مدیرعامل سابق مترو و از چهره های شناخته شده این جریان نیز حائز اهمیت است. وی علی رغم آن که چنین وانمود می کند که تمایلی برای حضور سیاسی و انتخاباتی ندارد اما روزی نیست که یکی از سخنان وی در تیتر صفحه نخست مطبوعات جای نگیرد.
ماجرای بخشش جوان اسیدپاش توسط آمنه بهرامی که یکی از مهم‌ترین اخبار اجتماعی این روزهاست و البته در فضای سیاست حاشیه سازی‌هایی نیز کرده است. جالب‌ترین واکنش ، ورود سیدمحمد خاتمی رئیس جمهور سابق به این موضوع است که البته در لابه لای این ورود نیز اغراض سیاسی پنهان نمانده است.
نگاهی دوباره موج رسانه‌ای و سیاسی علیه مواضع فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، و پس از آن که سردار جعفری از بایدها و نبایدهای حضور برخی اصحاب فتنه 88 در عرصه‌های چون انتخابات سخن گفت، خود گویای چرایی طراحی و اجرای این هجمه ی رسانه‌ای است، اما با کمی تأمل در جوانب این مسئله می‌توان به نکاتی چند دست یافت که اشاره به آنها خالی از فایده نخواهد بود.
مقام معظم رهبری در بیست و دومین سالگرد ارتحال ملکوتی امام راحل (ره) به ارائه تحلیلی پرداخته و از نقشه بیست سال دشمن بر براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران پس از ارتحال امام(ره) رمزگشایی نمودند: «دشمنان ما تصور می‌کردند با رحلت امام، آغاز فروپاشى این نظام مقدس کلید زده خواهد شد. آنها خیال می‌کردند امام که رفت، به تدریج این شعله خاموش خواهد شد، این چراغ خاموش خواهد شد. بعد، مراسم تشییع جنازه‌ى امام، آن احساسات مردم، آن حرکت عظیم مردم در حمایت از کارى که خبرگان کردند، این‌ها را مأیوس کرد. یک برنامه‌ریزى ده ساله کردند، ... ده سال بعد امیدوار بودند که نتیجه بدهد. سال 78 که آن حوادث پیش آمد، آن کسى که این حوادث را خنثى کرد، مردم بودند. روز بیست و سوم تیر سال 78 مردم آمدند در خیابان‌ها، توطئه‌ى دشمن را که سال‌ها برایش برنامه‌ریزى کرده بودند، در یک روز باطل کردند. آن روز گذشت. موج دوم، باز یک برنامه‌ریزى ده‌ساله بود تا سال 88 .»[1]
